Alle wegen leiden naar Rome
Alle wegen leiden naar Rome
Er zijn vele wegen die naar Rome leiden, maar wij namen de Autostrada A1. De ochtend dat wij uit Bologna willen vertrekken komt de regen met enorme bakken uit de hemel. Gelukkig laten wij de regen op onze rit al snel achter ons en komen we na 4,5 uur rijden in Frascati, een klein stadje aan de rand van Rome. Het hotel, Villa Vecchio, doet zijn naam 'oude villa' eer aan en straalt een sfeer van vergane glorie uit. Desalniettemin voldoet het voldoende aan onze behoefte om hier 3 nachten te verblijven zodat wij de hoofdstad van Italië kunnen ontdekken.
De avond sluiten we af met vanaf de heuvel van Frascati naar de lichtjes van Rome te kijken
De eerste ochtend rijden we na het ontbijt met de auto naar het zuiden van Osteria del Curato waar wij de auto vlak bij het metrostation Aragnina kunnen parkeren. Met de metro rijden we naar het centrum van Rome en met 1x overstappen zijn we rond 11 uur bij het Colosseum. Wat een drukte op deze zondagochtend! Achteraf gezien wel begrijpelijk want het is natuurlijk het meest ongunstige tijdstip omdat alle toeristen die rustig ontbeten hebben rond deze tijd komen. Daarnaast zijn een hoop musea op zondag dicht dus ook die mensen komen dan naar het Colosseum. Zelfs de rij met gereserveerde tickets (zoals wij) is lang en traag. We besluiten dan ook om niet in de rij te gaan staan maar eerst verder door de stad te lopen. Er is immers genoeg te zien! Zo komen we langs een heleboel bekende plekken; onder andere de Trevifontein die helaas in de steigers stond, De Spaanse trappen en de duurste winkelstraat Via dei Condotti met merken als Cartier, Damiani en Dior. Als lunch eten we een ijsje bij Vitte op het Piazza San Lorenzo in Lucina, volgens locals ‘the place to be for the best gelato’.
Na onze pauze lopen we door naar Vaticaanstad om op het St. Pietersplein naar de paus te zwaaien. De paus hebben we helaas niet gezien, maar we hebben wel een mooie ronde onder de zuilen gelopen en de basiliek van alle kanten bekeken. Een bezoekje aan het museum en de Sixtijnse Kapel zat er helaas niet in, deze zijn namelijk op zondag ook gesloten.
Aan het eind van de dag nemen we opnieuw de metro naar het Colosseum om daar rond kwart voor 6 de gereserveerde tickets (geldig voor het Colosseum, het Forum Romanum en de Palatijn) op te halen. Dit keer geen lange rijen, het lijkt zelfs bijna uitgestorven. En omdat de tickets 2 dagen geldig zijn en sluitingstijd pas om 19.00 uur is, besluiten we om maar meteen het Colosseum te bekijken. We zien wel hoe ver we komen en de rest bekijken we gewoon de volgende dag. Op deze manier hebben we heerlijk rond kunnen dwalen, lezen en kijken in het Colosseum zodat we met een goed gevoel weer in de metro stappen om naar het hotel te gaan.
De volgende dag gaan we om zo vroeg mogelijk linea recta naar het Vaticaan museum, maar zelfs dan staat er al een ellenlange rij. En om 4 uur in de wachtrij te staan voor de entree en daarna ook nog eens op 3 plekken in het museum (waarbij de wachtrij van de sixtijnse kapel ook geschat wordt op een uur) daar hebben we geen trek in. Navraag leert ons dat het op maandagen drukker is dan op andere dagen. De mensen die namelijk op zaterdagen na 16.00 uur (sluitingstijd van het museum) nog in de wachtrij staan halen hun kaarten voor de maandag. De volgende keer komen we ergens in de periode tussen 6 januari en Pasen naar Rome om de Sixtijnse kapel te zien want dat blijkt de minst drukke periode te zijn.
Na deze teleurstelling wacht ons nog een tweede teleurstelling. We wilden gaan lunchen op één van de vele terrasjes op Isola Tiberina, het enige eiland in de rivier de Tiber. Helaas blijkt er een filmfestival aan de gang te zijn dat er voor zorgt dat de terrasjes overdag gesloten zijn. Uiteindelijk besluiten we lukraak in de dichtstbijzijnde wijk te eten, waarna we opnieuw met de tram naar het Colosseum rijden om het Forum Romanum en de Palatijn te bekijken. De Palatijn is één van de zeven heuvelen waar Rome op is gesticht en is veel groter dan we verwacht hadden. Daar hebben we dan ook een redelijk lange tijd heerlijk rond kunnen dwalen. Moe en met pijnlijke voeten van het vele lopen gaan we terug naar ons het hotel waar een duik in het zwembad op ons wacht…
zoals uit het verhaal blijkt was een paar dagen Rome een periode met "ups and downs", maar ondanks de teleurstellingen hebben we toch erg genoten van de stad. We komen zeker nog een keer terug, maar dan beter voorbereid!