I shot Obama...
I shot Obama...
Het is een doordeweekse vrijdag.
Vrijdag 3 juni 2011 en ik bevind me in Rome.
De dag dat ik Obama schoot…
Zoals jullie in een vorige blog hebben kunnen lezen, was gisteren, donderdag 2 juni 2011, een verrassend vermakelijke dag. Ga je 's ochtends vol goede moed en zin richting Colosseum, blijk je achteraf de hele dag bezig te zijn geweest er te komen. Niet dat dat erg is, integendeel, ik beschouw de reis naar een bestemming namelijk ook als onderdeel van de reis (= gratis tip 1)! Dat gecombineerd met mijn voorkeur voor een flexibele planning (Colosseum staat er morgen ook nog), leverde toch maar mooi een leuk stukje onvervalste Italiaanse Festa Repubblica op!
Oh ja… over die flexibele planning gesproken. Vandaag toch maar geen Colosseum. Vaticaanstad en zo leek me beter. Ik had 's ochtends bij het ontbijt (croissantje chocoladepasta, knalhard broodje roerei met spek, onbestemd doch mierzoet deegdingetje met bosbessenjam, twee stevige bakken thee en een appel 'to go'... maar dat terzijde) ondanks de Festa-afterparty van gisteren, de heldere ingeving dat er gisteren natuurlijk meer mensen niet bij het Colosseum hebben kunnen komen cq. wel wisten wat ik niet wist. Als die allemaal vandaag alsnog zouden gaan samen met de mensen die sowieso al hun onwrikbare planning op vandaag hadden staan, dan zou het wel eens drukker dan druk kunnen worden. Hoewel ondergetekende wel een 'ik-mag-langs-de-wachtrij-voor-normale-stervelingen-Roma-Card' heeft (= gratis tip 2), vermoedt ondergetekende ook dat er meer slimme mede Roma-Card-onsterfelijken zijn waardoor die ondrukke wachtrij wel eens relatief onrelatief druk zou kunnen zijn. Dat opgeteld bij de relatieve ondrukte van gisteren levert een vermoedelijke niet relatieve drukte op waar ik me niet zo prettig bij voel. Onsterfelijk of niet...
Dusss… op naar Vaticaanstad. Mijn katholieke achtergrond meende zich geen christelijke feestdag ofzo te herinneren op 3 juni en voor zover ik weet, worden vrijdagen ook in Italië cq Vaticaanstad niet als zondag aangemerkt (goede vrijdag misschien... maar die was al geweest) dusss... richting station Termini, metro in en eruit bij 'Lepante'. Ik weet dat dat niet de metrohalte is die het dichtst bij het Vaticaan ligt, 'Ottaviano' ligt iets dichterbij maarrrr.... en dan volgt nu gratis tip 3: als je één of twee halte(s) eerder of later uitstapt, en je hebt geen haast, maak je een leuk wandelingetje en kom je op plaatsen waar de massa meestal niet komt!
Hoewel Rome nagenoeg overal wel meer dan het aanzien waard is, en ik hierbij zeker niet gratis tip 3 wil ontkrachten (resultaten uit het verleden…), viel er niet veel bijzonders te melden van het traject Lepante - Ottaviano. Mijn tussendoel (wel gepland en gratis tip 4) deze keer was 'De kerk der Friezen', een klein stukje Nederland in Rome (sinds een paar jaar mede beroemd omdat m'n moeder er met haar koor heeft gezongen) en vrij lastig te vinden. Je moet eigenlijk niet op zoek gaan naar een kerk maar naar een steile trap die zich honderd meter links van het St. Pietersplein bevindt (als je met je neus naar de St. Pieter staat). Meer info vind je achter deze link.
De Friezenkerk was helaas gesloten maar op het trapje een gelato (gratis tip 5: pannacottasmaak) nuttigen was geen (kerkelijke) straf. Daar viel me de grijnslach van een Zwitserse wacht op. Gewild fotografenvoer hetgeen ik uiteraard ook niet heb kunnen nalaten. Totdat er ineens… nee niet weer…. een wat zenuwachtig getrappel ontstaat. The usual suspects: druk gesticulerende carabinieri (vette contaminatie) waar ik me steeds minder door laat weerhouden, groepjes zoekogende mensen met camera in de aanslag, een ineens lege weg... erg raar om een straat in Rome te zien waar zich géén verkeer door propt... en geroezemoes... Italiaans geroezemoes (staccato, niet piano) waar ik één woord in herken dat zich ook herhaalt: Obama. Obamaaaa.
Shit.. eh sorry… poep! Zou ik dan zomaar per ongeluk met mijn stomtoevallige lossedraadjesflexibele planning net nú juist híer uitkomen en dan de mazzel hebben Barack O. himself te schieten? Ik weet dat het kan... want gisteren was hier een 'Festa' waar Silvio 'Bunga-Bunga' B. himself met diverse hooggeplaatste vriendjes (waaronder partner in crime Medvedev) mijn route naar het Colosseum blokkeerde met zijn militaire parade.
Figurant one raast om de hoek met zwaailicht: politiemotor. Ik ben te laat voor een foto maar dat boeit me niet. B.O. is the target. Ik voel me als m'n nichtje die voor 't eerst Sinterklaas gaat zien.... als Joop van Tellingen nét voordat de voor het eerst zichtbaar zwangere Máxima de kliniek verlaat... als Lee Harvey Oswald net vóórdat JFK het rechte stuk op draait...
Figurant two raast een zenuwachtig zwaailichtend de hoek om… de pliesieromeo… een 159, maatje meer dan die van mezelf.
Vlak daarachter een zwarte SUV… dattissem of isdattem? Klikklik… hm… kweenie…
En dan gebeurt het. Gerrit G. eye to eye met The Beast. We kennen allemaal Airforce One, het presidentiële vliegtuig van Obama. D'r zal ook wel een Seaforce One en wellcht een Spaceshuttle dan wel Trapauto One zijn... maar wat er zeker is, is de Car One... the Cadillac One... ofwel hét presidentiële voertuig op vier wielen ofwel het beter in de volksmond bekkende The Beast. En hij is los..... met aan boord de machtigste man ter wereld (sorry Benedictus...). Ik had er al eens over gelezen…. tig ton staal en pantser, tal van technische foefjes waar double-oh-seven van zou gaan kwijlen, zwaarder bewapend dan een Leopard tank, enfin... zijn naam waardig.
Wat een rush… adrenalinekloppend de enigszins papparazzi-achtige foto's terugkijkend op m'n camara. Heb ik em? Of was dit de welbekende afleidingsmanoeuvre. Zit ie nog aan het hostie-ontbijt bij de Paus driehonderd meter verderop.... Ik heb alle afleveringen van '24' gezien….
Roezemoezende mensen achter me verspreiden de woorden Obama-met-een-vraagteken, vietsjeprésidèènté en dzjoobaaaiden…
Bummer… ik was er… Vice President Joe Biden was er… geen idee in welke wagen… en Obama was er dus niet… maar 't was wel The Beast… dat dan weer wel…
Ik ga een Zwitserse wacht schieten…