Als kind was ik al eens in Pisa, mijn ouders parkeerden de auto toen nog bij wijze van spreken onder de scheve toren. In 2009 was ik er opnieuw, als toerist bereik je de beroemde toren nu per pendelbus, vanaf een parkeerplaats buiten de stad. Dichtbij waar vroeger een haven, aan een nu verdwenen rivier was, ligt het “veld der wonderen”, de Campo dei Miracoli, het grote groene grasveld met daarop de dom, doopkerk en de beroemde scheve klokkentoren van Pisa. Op de foto een overzicht van deze wonderen. Mijn favoriet is overigens het Camposanto, de ommuurde begraafplaats (die iets achteraf ligt, links op de foto). Vroeger bedekt met fresco’s, die in WO II bij een bombardement grotendeels verloren zijn gegaan. Maar de schetsen eronder bleven gespaard!, en zijn te zien in het Museo delle Sinopei, vroeger een ziekenhuis. Enkele indrukwekkende fresco’s met als thema de triomf van de dood en het laatste oordeel zijn nog te bewonderen in een nis in de Camposanto. Hier is het rustig, je komt weinig mensen tegen hier, de meeste toeristen richten zich op de scheve toren en de souvenirstalletjes vol met dubbelzinnige schorten en houten Pinokkio’s. Loop vooral ook nog wat verder de stad in, door de studentenwijk richting Arno. Hier zijn voldoende kleine barretjes voor een glas wijn en een broodje tegen een normale prijs.