Google ‘ruige stad’ en je krijgt Napels gepresenteerd. Oké, leuk! Een geweldig B&B’tje uitgezocht in de oudste volksbuurt, de Spaanse wijk, en daarna heb ik me laten onderdompelen in deze temperamentvolle stad.
Ik voelde mij daar, tussen de locals, als solo reizende vrouw, prima op mijn gemak en heb door heel wat achteraf straatjes gedwaald. Tot mijn kuiten en bilspieren het even zat waren en de luie Ellen aan de makkelijke metro dacht.
Ik reis nog steeds zonder plan of voorbereiding en laat me graag verrassen tijdens het rondstruinen. En zo dook ik ondergronds... Waar een compleet hippe, moderne, soms retro, hightech of urban, kleurrijk of juist strak zwart/wit, smeltkroes aan metrostations ligt.
Met de gele lijn, lineà 1, kom je langs al deze coole stops. En dat waren er aardig wat. Dus metro in, metro uit. Roltrap op en af, gewone trappen op en af, onderzoeken, bewonderen en genieten, zoals hier bij metrostation Università.
Al met al weinig ‘lui’ gedaan, haha. Maar dat kan thuis wel weer. Of bovengronds op zo’n fijn terrasje, hoofd in de zon en luisteren naar het getoeter en de verhitte gesprekken van de inwoners.
Ruige stad? Zeker. Maar wel ruig met een prachtig karaktervol randje.