Als vervolg op mijn tip over Bologna wil ik hier graag een bezoek aan Parma wat uitgebreider beschrijven. De naam van deze Italiaanse stad klinkt lekkerbekken (Parmezaanse kaas en Parmaham), maar ook geschiedenisliefhebbers natuurlijk bekend in de oren want Margaretha van Parma was “onze” landvoogdes. Haar zoon, Alexander Farnese, de hertog van Parma, een van “onze” landvoogden in de Tachtigjarige Oorlog en prinses Irene was getrouwd met Carlos Hugo van Bourbon-Parma.

Het hertogdom had een bijzondere start: Paus Paulus III gaf zijn zoon ( ja, je leest het goed…) Parma en Piacenza cadeau. De hele familie stamt dus af van een paus. Veel leden van de familie liggen in de crypte van de Santa Maria della Steccata basiliek.

Het hertogelijk paleis is niet echt een omweg waard. Het gebouw is nu kazerne van de Carabinieri en slechts een paar zalen zijn nog in stijl ingericht. De Duitsers hebben het gebouw in de Tweede Wereldoorlog beschadigd, maar voor die tijd had Napoleon al het meeste meubilair naar Rome laten brengen.

Interessanter zijn het Pilotta Paleis met een bijzonder houten theater, het Teatro Farnese, en het Glauco Lombardi museum. In dit museum vind je veel herinneringen aan Maria Louise van Oostenrijk, de tweede vrouw van Napoleon. Na haar verplichte huwelijk en de ballingschap van de keizer kreeg Maria Louise het hertogdom Parma en Piacenza als troostprijs cadeau.

Ook de kathedraal en het achthoekige, fraai beschilderde, baptisterium zijn de moeite van een bezoek echt waard.
Beroemde Parmezanen waren de operacomponist Giuseppe Verdi, die in de buurt van de stad werd geboren en naar wie het plaatselijke vliegveld is genoemd, de dirigent Arturo Toscanini en de filmregisseur Bernardo Bertolucci.

Tot slot nog de tip om ergens in Parma te blijven eten! Zelf heb ik er genoten van streekspecialiteiten in de Leon d’Oro.
(Met dank aan Wikipedia voor de aanvullende gegevens.)