Più bella cosa

Door: Mwijngaards

Geplaatst op Aug 3, 2013

‘Cantare d'amore non basta mai ne servirà di più. Per dirtelo ancora per dirti che’. De laatste avond. We zitten in een klein barretje in Rome, zowat tussen de flessen wijn ingeklemd. Eros Ramazzotti schalt door de speakers. Ik zit me net te bedenken dat er eigenlijk geen beter Italiaans gevoel bestaat dan een wijntje op een zomeravond met op de achtergrond…. Abrupt komt de muziek ten einde. De barman wijst ons erop dat Eros Ramazzotti anno 2013 echt niet meer kan. Als hij mijn teleurgestelde gezicht ziet, komt hij gauw op zijn beslissing terug. ‘Più bella cosa di te’ Er is niets mooiers dan een…

… verrassing
4.30 am. Wekker 1 gaat af en ik sta meteen naast mijn bed. Een paar seconden later gaat wekker 2, het zekere voor het onzekere. Naast me wordt ook Jelle wakker en vraagt zich versuft af wat er aan de hand is. Dat hij jarig is weet hij zich wel meteen te herinneren. Of ik mijn cadeautje echt niet om twaalf uur ’s nachts wilde geven. Niet dus, wel om half vijf in de ochtend. Helaas verraad deel één niet veel, behalve dat hij een kwartier later gedouched en al klaar moet staan. Ondertussen werk ik de laatste punten van mijn checklijst af.

4.45 am. Vooralsnog loopt alles volgens plan. Jelle zit in de auto, totaal geen idee wat er gaat gebeuren. Snel wordt deel twee van het cadeau opengemaakt. De glimlach wordt steeds groter, totaal niets doorgehad dat hij op zijn verjaardag zou lunchen onder de Zuid Italiaanse zon. Een half uur later parkeren we de auto. Uit de achterbak tover ik twee koffers, resultaat van een paar weken stiekem voorbereiden en inpakken. Alles met zorg uitgekozen en gewogen om vijf dagen te kamperen in de Italiaanse zon.

… kamperen onder de citroenbomen
Een aantal uur later zitten we in de zon, tentje opgezet, aan de Apérol aan het zwembad. We kijken uit over de baai van Napels. De eerste bestemming is de Amalfi kust, één van de mooiste Italiaanse kusten, bij Sorrento. De streek van de citroenbomen en, net zoals overal in Italië, lekker eten. Dat we dit keer besluiten zelf te maken. In Sorrento hebben we een avondvullend programma gereserveerd bij een hotel restaurant. De kookschool blijkt verscholen in één van de vele nauwe straatjes van Sorrento. Missen kunnen we het niet, want we worden zowat naar binnen getrokken door Guillermo. Op het eerste gezicht een standaard ober in een dorp die toeristen naar binnen probeert te lokken. Enigszins verschrikt begrijpen we dat hij onze kok zal zijn. Niets is wat het lijkt. Guillermo blijkt de hotelschool gestudeerd te hebben en is al zijn leven lang in de leer bij mámma. Vol trots laat hij ons de positieve recensies op trip advisor zien en leest ze stuk voor stuk allemaal voor. De rest van de avond blijken wij zijn enige twee leerlingen, maar hij laat ons uitgebreid kennis maken met de Italiaanse keuken, de huisgemaakte limoncello en de frambozenlikeur in de maak.

... een topweekend afsluiten met de echte Italiaanse muziek
Het verrassingsweekendje sluiten we af in Rome. Leek me leuk, Jelle had immers nog nooit het Pantheon, de Trevifontein en het Colloseum gezien. In een uur snelden we met een gang van 300 km per uur van Napels naar Rome. Niet dat we deze of andere toeristische trekpleisters aangedaan hebben. Van barretje naar barretje zijn we alleen de Trevifontein bij toeval tegengekomen.

En daar, in één van onze laatste barretjes horen we de echte Italiaanse muziek. We krijgen de artiesten op een papiertje mee naar huis. Moda, Emma Marrone, Marco Mengoni. Of we Eros Ramazzotti de volgende keer toch echt over willen slaan

9 tot en met 14 mei 2013, Amalfi kust en Rome