Hebben we het toch over de maffia
Italië
Europa
TravelGoom
Hebben we het toch over de maffia
Have you seen the scene at the Taormina station?
-‘Could be, I don't know.'
The beautyfull lady waving goodbye from the trainwindow?
- 'Don't remember, I'm sorry.'
That is my mother.
- 'Really? Did you mother play in The Gotfather?'
Well, you can only see her for two seconds…
Nou, goede vent daar mag je best trots op zijn. Het is me niet opgevallen maar ik beloof je dat ik alle 6 uur aan Gotfather films nauwkeurig zal bekijken en speciaal ga letten op de liefst 2 seconden wuivende vrouw. Dan heb ik zelf weer een stoer verhaal dat ik de zoon heb gesproken van een actrice die in dé maffiafilm et cetera et cetera…
Heb ik zomaar een brug naar de maffia want als je op Sicilië komt moet het daar toch een keer over gaan. Sterker nog, de avonden voor ons vertrek naar dit Etna-eiland heb ik deel I en II van de Gotfather cyclus bekeken. Om een beetje gevoel te krijgen zeg maar en ook omdat we in de buurt zullen komen van enkele opnameplekken van de film. Om de een of andere reden bekruipt me bij Sicilië het gevoel dat ik iets wil merken van de maffia, alsof het een attractie is die op voorhand spanning oplevert. We weten wel beter want als toerist merk je er niets van. Dat dacht ik tenminste totdat ik in het zuid-oosten over de provinciale wegen reed. Een slalom langs kuilen, diepe gaten, een afgebrokkelde bende waar 30km per uur al te hard bleek. Rara aan wie was het wegenonderhoud aanbesteed?
Doch, de maffia is bijzaak. Zelfs in het zuid-oosten waar het landschap me weinig kan bekoren. Het oogt droog, volop landbouw, prikkeldraad en hoge muren als afbakening totdat je in de steden komt. Daar is de pracht en geschiedenis te zien rond de pleinen en kathedralen. Het barokke pareltje Noto, de grandeur van het schiereiland Ortygia, historisch hart van Syracusa, ooit de hoofdstad van Europa. De verassing van het intieme Comiso, daar waar het vliegtuig landde en weer zal vertrekken. Maar hopen dat de landingsbaan niet aan de maffia is aanbesteed...
Even terug naar mijn conversatie. Ik zit in een 4x4 Jeep met Rigoberto als mijn chauffeur, tevens gids voor een dag op de flanken van de Etna. Hij begint zelf over de maffia als we door kleine dorpen naar onze wandelbestemming rijden. Dorpen waar elke familie ten goede maar vaker ten kwade ooit met de machtige organisatie te maken kregen.
'Here is where it all stopped', vertelt Rigoberto als we Castiglione di Sicilia binnen rijden. Het is een stadje met kleurrijke huizen als gestapelde legosteentjes op een centrale heuvel. Met een levendige hoofdstraat waar Rigoberto langzamer gaat rijden. Hij vertelt hoe hier begin jaren '90 acht mannen werden vermoord in een strijd waar de beruchte Brunetto-clan bij was betrokken. De inwoners vonden het genoeg. Waar de regering al langer vocht tegen de maffia waren het nu de bewoners die massaal 'è abbastanza' riepen. Hier begonnen de protesten, werden mensen verraden en kreeg de Sicilaanse Cosa Nostra voor het eerst echt tegenwind. 'Now, it is not so easy for the maffia on Sicilia anymore', eindigt Rigoberto zijn uitleg waar ik geboeid naar heb geluisterd.
De rest van de dag zijn de onderwerpen luchtiger. We wandelen langs de 7 zwarte kraters van de Monti Sartorius, gaan met helm en mijnlamp op een lavagrot in en eindigen met een koude duik in de prachtige basaltkloof van Alcantara. De maffia is dan al lang vergeten en komt deze vakantie, op een enkele met gaten omgeven provinciale weg na, niet meer terug.
Tot een week na thuiskomst. De krant toont een kleine kop over een grote politie-actie met arrestaties in de laarspunt van Italië en elders in Europa. Ik wordt geprikkeld en ik google. Tientallen arrestaties vanwege drugtransporten door de maffia. Niet langer de Cosa Nostra maar de Calabrische 'Ndrangheta' is de baas. Met minder geweld, meer ingeweven in het locale bestuur en daardoor minder zichtbaar doch soms gaat het fout. Mijn oog valt op die ene zin: 'de hoofdverdachten horen tot de Brunetto-clan uit Castiglione di Sicilia...' Ik denk aan Rigoberto, ik denk aan het mooi Sicilië en ik denk aan mijn driezitsbank. Deel III van The Gothfather maar eens opzetten vanavond...
Foto's
