Drukte op Piazza Navona

Door: MarleenvM

Geplaatst op Jul 10, 2018

Rome is best druk over het algemeen. Vaak zoek ik het liefst wat rustigere plekjes op maar soms dompel ik me onder in de drukte van een stad. Piazza Navona is zo’n plek. Het historische langwerpige plein ligt in een van de oudste buurten in Rome is bij de toeristen erg in trek.



Wij trekken de stoute schoenen aan en ondergaan ook deze plek. We doen eens gek deze keer en nemen plaats op een iets te duur terras om het eens allemaal te bekijken. In het begin komt er nogal wat drukte op je af maar als je dat naast je kunt leggen heb je hier een geweldig plein aan je voeten liggen. Hele boeken kunnen er over geschreven worden maar ik houd het bij een korte blog. 



Laten we beginnen met waar het plein vooral bekend om is en dat zijn de kunstenaars. Je struikelt zowat over de schilderijen en uiterst creatieve doeken. De keuze is er reuze zullen we maar zeggen. Mooie Italiaanse tafereeltjes worden afgewisseld met een cartoon tekening van een doorsnee toerist. Alles uiteraard voor onredelijke torenhoge prijzen maar het verbaast me hoeveel klandizie ze nog hebben. Op drukkere tijden moeten de modellen in spé zelfs even wachten voor ze aan de beurt zijn.



Ook de sfeerverhogende muziek is natuurlijk vertegenwoordigd. Voor ons komt een jonge man staan die met zijn accordeon die de bekende Italiaanse deuntjes ten gehore brengt. Een stuk of drie en dan gaat hij al met de pet rond om vervolgens voor het volgend terras hetzelfde te weer spelen. Je zou er zelf toch gek van worden om deze hele dag ‘O sole mio’ te moeten spelen. Later schuifelt er nog een violist voorbij en een operazanger. Een klein uurtje later staat onze accordeonist weer voor ons terras, uiteraard met dezelfde bekende riedeltjes.



Verder kunnen we natuurlijk niet om de gladiatoren heen. Ik had gedacht (heel naïef) dat je deze alleen bij het Colosseum zou zien. Nee, ook hier komen de gespierde zongebruinde mannen in een prachtige kostuums en sandalen voorbij. Niet allemaal even historisch correct maar dat nemen we op de koop toe. En dat ze zullen blijven bestaan is wel duidelijk als ik zie hoeveel mensen met die mannen op de foto willen. Ik moet wel zeggen dat het voornamelijk dames zijn die zich hier schuldig aan maken.



Allerlei toeristische pluimage struint ondertussen ook aan ons voorbij. Hoedje op en gewapend met een selfiestick trekken ze in grote groepen over het plein. Reisleiders lopen met hun vlaggetjes te wapperen met in hun kielzog een grote groep toeristen met hun camera’s in de aanslag.  De gemiddelde stedentripper wandelt hier het liefst met Jeruzalem Nikes gecombineerd met de bekende witte sportsokken over het plein. En bij voorkeur de camera hangend op de buik, net boven het heuptasje dat over de kleding wordt gedragen. Het valt me vaak op dat gevoel voor mode ver te zoeken is bij de gemiddelde toerist. Het blijft toch stiekem wel een leuk onderwerp om te aanschouwen. En wij doen er gewoon schaamteloos aan mee met de typische afgetrapte Converse sneakers en een makkelijk dagrugzakje van een zeer bekend outdoor merk. 



Onze Afrikaanse medemens is ook vertegenwoordigd. Deze zijn voor namelijk zeer goed uitziende heren met een vlotte babbel en verkopen alles wat nep. Ik weet er niet zoveel van maar mij is verteld dat een groot gedeelte uit Nigeria en omstreken komt. Verbeter me zeker als ik het mis heb. Het duurt even voordat we het systeem in de gaten hebben maar als je dat eenmaal weet is het een prachtige voorstelling. Je zou denken dat ze willekeurig staan opgesteld maar niets is minder waar. Op strategische plekken liggen kleedjes op de grond vergezeld door de goedlachse verkoper met een witte tandpasta smile en gouden ketting. Ze weten precies hoe ze de toeristen moeten inpakken en ze hebben nog aardig wat klandizie. De zwarte markt loont dus...



Als er dan ineens een politieagent het plein op loopt dan heeft een spotter dat al lang in de smiezen. Volgens strak protocol verdwijnen de kleedjes door de verkopers die razendsnel hun handeltje bij elkaar weten te vouwen. Zodra de agent het plein verlaat hebben de eerste hun kleedje al weer op de grond liggen. Deze gebeurtenis komt minimaal twee keer per uur voorbij. En het blijft fascinerend om het kat en muis spelletje te zien.



Wij nemen inmiddels nog maar een te duur drankje op het als de avond invalt. De straatverlichting gaat aan en de prachtige beelden en fonteinen op het plein zien er nu heel anders uit. Het publiek is inmiddels ook wat verandert want nu is de casual kleding verwisselt voor wat meer glitter en glamour. Er is ook een nieuwe lichting straatmuzikanten en een aantal schilders en tekenaars hebben hun schildersezel ingeklapt. Maar wat blijf zijn onze sluwe tasjesverkopers. Onvermoeibaar gaan ze door tot diep in de nacht.



Als wij het terras verlaten zijn we aardig wat armer gemaakt door de Italiaanse uitbater maar het geeft niet want aan live entertainment hangt nou eenmaal een prijskaartje.