Vogelspotten op het eiland Ingólfshöfði

Door: Wenneke001

Geplaatst op Feb 8, 2014

Mijn eerste blogje...spannend. Omdat mijn foto van het desolate zwarte strand een rode ster kreeg van de redactie wil ik onze ervaring over deze uitstap graag met jullie delen. Onze reis was volledig gepland, route uitgestippeld maar wij wijken graag een keertje af en doen dan wel 's gekke dingen die een reis net wat spannender maken. Zo maakten we tijdens onze Ijslandtrip 'eventjes' een omweggetje van 8u om de Dynjandi waterval te gaan bekijken zodat we pas na middernacht aankwamen op onze volgende locatie. Doodmoe maar superblij dat we die prachtige waterval hadden kunnen bewonderen.
Bon, terug naar Ingólfshöfði. Na het ontbijt vertrokken we voor een goedgevulde dag. In het hotel had ik een flyer meegenomen over dit vogeleiland. Je kon er niet enkel puffins spotten maar ook andere soorten vogels.
Na een telefoontje naar de organisatie weken we opnieuw af van ons schema en melden ons aan ergens op een karrespoor waar een traktor met aanhangwagen stond te wachten. Ik was een beetje verrast maar benieuwd want als ik beestjes kan zien in een mooi landschap ben ik net een blij kind. We werden met zijn allen op de kar gezet en reden daarna door de zilte ondiepe zee naar Ingólfshöfði toe. De traktor parkeerde zich in het mulle zwarte zand en we kregen tips van de gids om de 100m hoge zandberg te trotseren. Het duurde even voor iedereen boven was want met iedere stap voorwaarts in het zand ging je er precies twee terug.We kregen een uitgebreide breefing van de gids wat mocht en niet mocht op dit eiland. Terwijl hij zijn uitleg gaf, week ik alweer een beetje af van de groep. Ik ben naar de rand geslenterd en heb toen de sterfoto gemaakt. Wat een prachtig zicht van de rollende zee, het zwarte strand, net een schilderij. Door mijn ongehoorzaamheid (sorry gids) miste ik een stuk van de uitleg en zou hier even later de gevolgen van dragen. Het eiland zat niet enkel vol broeiende puffins maar ook vol angry birds, grote roofvogels. Deze waren van mening dat ik te dicht bij de broednest kwam (not !) en kwamen hun ongenoegen uiten door rakelings over mijn hoofd te vliegen, ze lieten me niet met rust. Ik raakte een beetje in paniek en ben 2 keer gevallen. Gelukkig had ik net daarvoor mijn telelens veilig opgeborgen. Tja, wie niet luistert moet op de blaren zitten. Een ervaring die ik niet snel zal vergeten. De puffins vlogen af en aan om hun kroost te voeden en we zagen ook nog zeekoeten. Hoe die kleine papegaaiduikers perfect weten welke van de 10.000 nesten het eigen nest is, vond ik wel een sterk stukje logistiek. Ik denk dat ik dikwijls zelf de omliggende buren zou gaan voederen.
Ik hinkte steeds achteraan de groep, kreeg niet genoeg van de bewoners van dit mooie eiland. Maar aan alle mooie dingen komt steeds een einde, jammer genoeg en tot mijn spijt moest ik weer met de groep de kar op, op weg naar een volgende uitstap in het mooiste land wat we tot hiertoe bezocht hebben...het héél aparte maar wondermooie Ijsland.