Huttentrektocht door het vulkanische binnenland van Zuid Ijsland (deel 1)

Door: Danielaniderost

Geplaatst op Nov 5, 2010

Laugarvegur (meerdaagse hutten- of tenten trektocht in Zuid Ijsland) DEEL 1
Aansluitende aan een mooie rondreis in een kleine groep (Askja Reizen) heb ik voor mezelf nog een week met rugzak van hut naar hut getrokken over de bekend route van de Laugarvegur (Landmannalaugur – Thorsmörk) en de Fimmvörduhals (van Thorsmörk naar Skogar). Ik heb hier ruim de tijd voor genomen, 7 dagen. Op deze manier kon ik naast de wandelingen van hut naar hut elke dag nog een kortere of langere wandeling vanuit de betreffende hut gemaakt, lekker zonder rugzak op.
Vanuit Reykjavik ben ik met de openbare bus naar Landmannalaugar gereden. Een prachtige route, dicht langs de vulkaan de Hekla, echt ruig, over lavapisten en dwars door rivieren, en dat met zo ‘n grote lijnbus. Hij maakte zelfs nog een ommetje naar Landmannahellir, een paar hutjes aan een erg mooi meer, heel rustig. Ik schat dat het van daar een korte dag lopen is naar Landmannalaugar. Voor mij is dat het startpunt van de trekking. Naast de hut is hier een mooie camping en vooral … een warmwaterrivier waar het heerlijk badderen is! In de hut hebben ze prima kaartmateriaal van de tocht en zelfs een klein boekje met de routebeschrijving, wat tips en achtergrondinformatie. Heel informatief voor +/- € 10,-.
Omdat het erg druk was toen ik aankwam en het weer schitterend was, ben ik meteen aangelopen. Al gauw liet ik de drukte achter me en liep helemaal alleen door dat onwerkelijk mooie landschap met al die wonderbaarlijke kleuren en prachtige vergezichten. Steeds weer bleef ik staan om me te verbazen en om te genieten. Het was een FANTASTISCHE eerste wandeldag!!! met een fantastische overnachtingsplek ook, die opeens uit het niets opdook. Ik ging in de zon op het terras zitten aan een van de houten tafels. Er waren maar 3 andere mensen. Het uitzicht is fenomenaal. Op het terrein onder de hut stonden enkele tentjes, allemaal binnen beschutte kleine, ronde steenmuurtjes als bescherming tegen de koude wind. Een mooi gezicht. Op de hut stond een andere naam dan op mijn kaart en even vroeg ik me af of ik ergens een afslag had gemist op de hoogvlakte. 'Maar het kan me niet schelen waar ik ben, het was zooo mooi vandaag en hier is het eveneens zooo mooi, ik zie morgen wel,' dacht ik bij mezelf. Later op de avond bleek ik toch in de geplande hut te zitten. Ik had de hele bovenverdieping voor mezelf. Tot laat in de namiddag stond nog de zon op het terras, ik kon buiten eten en genieten. Voor de zonsondergang ben ik naar de pyramide boven de hut geklommen. Wou … wat een uitzicht! Een 360 graden panorama dat je ook zonder de steile klim, naar adem doet snakken.
De volgende ochtend geen haast, iedereen vertrok rond 7.30h. Ik at buiten mijn ontbijt, ging samenpakken en dan vanuit de hut rond 8.30h een tocht maken rond de de Hrafntinnusker, tafelberg met gletsjer aan wiens voet de hut ligt. Daarachter stonden op mijn kaart 10-tallen hete bronnen ingetekend en de (oorspronkelijk Duitse) huttenwaard (een vrouw die al 25 jaar in Ijsland woont) bevestigde dat. Het was een prachtige wandeling zonder paden van 4 uur (met zo goed het kon letten op het niet op het mos trappen). Overal glansden prachtige brokken obsidiaan, vulkanisch glas, zoals het ook – terecht – wordt genoemd. Onder de gletsjer hebben hete bronnen enkele ijsgrotten uitgevreten. Ze waren allemaal gedeeltelijk ingestorte maar ik kon er toch voorzichtig her en der een kijkje nemen. Een sprookjesachtige wereld van blauw licht. Verder voerde mijn wandeling langs vele hete bronnen en een enorme stoom-geysir. Met lunch was ik voldaan terug bij de hut. Wat eten en omdat het weer voor de volgende dag minder was aangezegd, besloot ik door te lopen naar Alftavatn vanmiddag.