De reuzenalk, ook wel de pinguïn van het noordelijk halfrond genoemd, stierf op 3 juli 1844 uit toen het laatst levende paar gedood werd op het IJslandse eiland Eldey, voor de kust van het vissersplaatsje Grindavik.

De reuzenalk was een grote zeevogel (75 cm) en had grote gelijkenis met de pinguïn. Het dier bewoog zich moeizaam over land, maar was zeer wendbaar en snel in het water. Hij leefde voornamelijk op kleine rotseilandjes en was een belangrijke voedselbron voor de IJslandse bevolking. Door de voortdurende jacht stierf de zeevogel tenslotte uit. Op diverse plaatsen op het noordelijk halfrond zijn fossielen van reuzenalken gevonden.

Tegenwoordig bevindt zich op Eldey de grootste Jan van Genten-kolonie van IJsland.