Die ene avond op Látrabjarg. Bij middernachtzon tussen de papegaaiduikers. Door laaghangende mist in combinatie met een eeuwige zonsondergang, hadden we het mooist denkbare licht. Op weg terug naar het hotel, inmiddels vér na twaalven, hebben we nog even uitzicht op de baai van Breidavik. De oude begraafplaats, gesitueerd op een heuvel, steekt net boven de goudverlichte nevels uit. Een vogel scheert er vlak boven en stoot een schrille kreet uit. Dit is onaards, maar het is echt. Wat een onvergetelijke avond!