Vaarvakantie Narrowboat 2
Wales
Groot-Brittannië
Jan10e
Vaarvakantie Narrowboat 2
Hoe was het?
We voelen ons een slak met ons slakkenhuis. Het vaartempo is traag. En toch zijn er elke keer weer gebeurtenissen om in actie te komen. Klapbrug bedienen, sluis bedienen, ondiepte omzeilen, aanleggen in een dorp om boodschappen te doen. Ontbijt en lunchen deden we aan boord en we zorgden voor reserve avondmaaltijden voor als er even geen pub in de buurt zou zijn. En met de grill, oven, magnetron en 4 pits gasstel was er eigenlijk geen excuus om buiten de deur te gaan eten. Behalve dat de pubs er zo gezellig uitzien. Op heel veel plaatsen mag je aanmeren. De boot is zelfvoorzienend dus niet afhankelijk van een jachthaven. Zodoende meerden we aan op mooie plekjes met uitzicht op de landerijen en de bossen. Bij de sluizen maak je een praatje met de andere canalboaters. Met een wildvreemde deel ik de sluisbediening en duw met vereende krachten de sluisdeuren open. Soms kwamen we dezelfde mensen later in de week weer tegen. En dan zwaai je even naar elkaar. Genoeglijk en gemoedelijk.
Vaardag 1 t/m 3
Eerst zijn we heen en weer naar Chester gevaren. Omdat de eerste 2 dagen alles nog wel wennen is ging het allemaal nog niet vlot en handig. En de eerste dag hadden we gelijk al ophaalbruggen en een stuk of 7 sluizen. De Hurliston Locks zijn er drie gelijk achterelkaar. Een trapsluis zeg maar. Een boot van 14 meter lang en 1.80 breed in een sluis te varen van nog geen 2 meter breed… dat was toch wel mikken geblazen. Naast de kanalen is er het jaagpad. Ook dat moet onder de bruggen door. Dus het kanaal was onder de bruggen vaak niet meer dan 2,50 breed. En als er dan net een tegenligger was… Achteruitvaren is gewoon onhandig, maar soms moest het wel. En steeds de boot aan de kant om af te kunnen stappen want alles is zelfbediening. (Een enkele keer is er een vrijwilliger bij de trapsluizen). En om de boot bij de kant te houden of naar de kant te trekken is toch best kracht voor nodig. Het lijkt dus een luiervakantie maar al met al is het toch heel actief en ben je de hele dag buiten! Het weer was ons gunstig gestemd. Slecht 1 middag (de eerste) dat het ging hozen… toen een uurtje of wat gestopt. De eerste week lage temperaturen maar helder weer en hadden we 1 nacht een storm, de 2e week was het wat lekkerder en regelmatig nog de zon gezien. We hadden onze zeilkleren meegebracht en die zijn heel goed van pas gekomen. Wintersportkleding werkt ook goed trouwens.
We hebben zonder brokken te maken het Shopshire Union Canal bereikt. The Hurleston Junction is het einde/begin van het Llangollen canal. Barbridge… wordt onze eerste overnachtingsplek. Het is nog niet zo laat, maar het weer is niet best. En verder varen is ook gelijk vérder varen tot er een leuke stop komt. Hier ligt tenminste The Old Barbridge Inn aan de overkant van het kanaal. Onze kaplaarzen kwamen goed van pas want de regen komt met bakken naar beneden. (gelukkig ook maar de enige avond). We lopen over het jaagpad naar de brug. Zo’n typisch bruggetje dat we vandaag al diverse keren onder door zijn gevaren. Een genoeglijke avond in de pub, maar maken het toch maar niet te laat. Het is nog 8 uur varen naar Chester, dat wordt dus een lange dag morgen.
De tweede vaardag brengt ons nog weer onverwachte situaties. Dus nog steeds oefenen, maar we krijgen de slag al wel te pakken. Een boot van 16 meter die om het midden draait vergt toch andere stuurmanskunsten dan onze zeilboot van nog geen 8 meter. Want nu moet je er erg in houden dat wat je met de boeg naar stuurboort stuurt je met de achterkant naar bakboord uitslaat. Denk je mooi onder brug te zijn gevaren zit er gelijk een scherpe bocht achter, dus stuur je al bij… schamp je toch nog… Gelukkig dat men het aantal krassen niet telt bij het inleveren van de boot. (moet je bij een huurauto eens mee aankomen!)
Een voor ons in het begin moeilijke manoeuvre is de boot 180 graden draaien. Hier dien je de draaipunten voor te gebruiken. Daar zijn er niet veel van in de kananalen. En in Chester moesten we er wel eentje maken, want anders hadden we nog weer sluizen moeten nemen. Chester is ons keerpunt. Maar de wind had ook vat op de boot… zitten we bijna dwars vast tussen de brug en de wal met terrasjes… Ik kon er niet aan ontkomen… moest van boord springen en ons afduwen en de boot door het ‘dode punt’ trekken. De mensen op terras zullen wel gedacht hebben: ‘Wat een amateurs’. Maar kreeg later nog wel complimenten voor mijn girlpower.
Chester… Leuke avondwandeling gemaakt. Een historisch stadje met een stadsmuur, kathedraal, pleinen en winkelstraten. Het smaakt naar meer. Maar we willen over een week in Llangollen zijn want daar komt een familielid voor een paar dagen aan boort. Dus varen we de volgende morgen met zonsopgang Chester uit. (en zijn van plan om na het varen hier met de auto nog een trip naar toe te maken).
We weten nu wat er komt... en hoeveel tijd er tussen de sluizen zit, bij welke brug er geen goed zicht is. En hebben ook wat meer oog voor de omgeving. We passeren zo Christleton, Eggbridge, Waverton en Tattenhal. In de verte op een hoge heuvel zien we Beeston Castle liggen. Dan komt nog weer Bunburry en Wardle. We besluiten om weer in Barbridge aan te leggen. Het is een mooie dag geweest vandaag. Nemen een lekker wijntje en eten ‘thuis’, ook al is de pub aan de overkant.
Handige websites:
https://www.waterwaysholidays.com/
http://www.canaljunction.com
www.abcboathire.com
Wordt vervolgd.
Foto's
