Van Crovie naar Troop Head
Schotland
Groot-Brittannië
Baatjes
Van Crovie naar Troop Head
Oef, wat zal het hier gespookt hebben tijdens de storm van 1953.
We lopen langs de boulevard, wat eigenlijk een te grote naam is voor het paadje, van Crovie. Aan de ene kant kliffen, aan de andere kant de zee. Crovie is volledig onbeschut bij een noordwesterstorm. Niet zo gek dat het dorpje zo goed als verlaten is na de storm van 1953. De inwoners leefden van de visserij en de opbrengsten waren toch al tanende. Nadat een gedeelte van het dorp is weggevaagd, en de bewoners moesten vluchten voor hun veiligheid, kregen de meeste gebouwen een andere bestemming: het werden vakantiehuisjes.
Vandaag is het gelukkig een zonovergoten dag. In onze boekjes vinden we niets over Crovie of RSPB Troop Head, wat ons doel van vandaag is. De tip lag in het huisje waar we een weekje verblijven, en bij die tip werd aangeraden om je auto bovenaan het dorp te zetten, omdat de weg nogal steil is. Bij aankomst blijkt dit inderdaad het geval te zijn en dus laten we de auto boven staan.
Na een beetje rondgekeken te hebben en wat foto’s te hebben geschoten vanaf de pier beginnen we aan de wandeling naar Troop Head, waar een grote kolonie Jan-van-Genten nestelt. Onderweg komen we een hert tegen dat ons staat aan te staren en daarna snel verdwijnt in de begroeiing.
We lopen door prachtig heuvelachtige weilanden met hier en daar schapen en koeien. Mooi landelijk. Na bij de zoveelste T-splitsing rechts te zijn gegaan, moeten we het weiland in over een pad dat ons naar Troop Head leidt. Aan beiden kanten van het pad staat wuivend gras dat heerlijk op en neer deint op de zomerbries.
Aan het einde van het pad zijn we bij Troop Head. Op de kliffen nestelen Jan-van-Genten en hier en daar zien we een Papegaaiduiker. Langs de duizelingwekkende kliffen zweven honderden Jan-van-Genten op de wind. Afgezien van de wind en vogelgeluiden is het hier stil. En mooi.
Na wat rondgelopen te hebben, gooien we onze rugzakken af en gaan lekker in het gras liggen. Doordat we wat lager bij de grond zijn, vangen we minder wind. We genieten heerlijk van de zon. Af en toe komen er wat mensen voorbij, die ook aan het genieten zijn van deze schitterende plek.
Na een lunch in het gras, aan de rand van de kliffen, pakken we onze rugzakken weer op en lopen nog een laatste rondje langs de kliffen voordat we via dezelfde weg weer terug gaan naar onze auto.
Foto's
