Midges, castles & lochs
Schotland
Groot-Brittannië
MarleenvM
Midges, castles & lochs
Vanuit Fort Augustus gaan we naar Gairloch, gelegen aan de westkust van Schotland. We vertrekken meteen na het ontbijt want er staat veel op het programma vandaag. De route die we uitgestippeld hebben is ongeveer 250 kilometer maar dan wel over smalle en niet al te beste wegen.
Meteen is de eerste omweg al een feit want we willen even naar Invergarry Castle. Een hele smalle weg die door dichte bossen loopt brengt ons naar de ruïne. Het is er heerlijk rustig, we zijn namelijk de enigste op wat kwikstaartjes na. We lopen wat rond, maken foto’s en vliegen wat rond met de drone. Als we weer verder willen hebben vervelende steekbeestjes onze auto ingenomen omdat we ramen en deuren open hebben laten staan, heel dom uiteraard. Het is de Highland Midge, een uiterst irritant soort klein mugje. Voordat we dus verder kunnen voeren we eerst een massaslachting uit. De reisgids, een handdoek en een trui worden omgetoverd tot ware muggenmeppers. Meteen geleerd dat ramen en deuren dus dicht moeten blijven.
We vervolgen de route weer en stoppen onderweg nog bij een leuk tankstationnetje voor een bakkie koffie en een plaspauze. Als we net weer onderweg zijn zien we ineens een aan de rechterkant van de weg een ruïne van een kerk met kerkhof. Het blijkt dat hier een aantal MacLeods zijn begraven, tenminste dit lezen we op een steen. Er is ook een nieuw gedeelte maar dat laten we aan ons voorbij gaan er staat tenslotte nog genoeg op het programma vandaag.
Een stukje verderop staat het bekendste en meest gefotografeerde kasteel van Schotland, Eilean Donan Castle. We parkeren eerst nog even op een afstand om met de drone wat foto’s te maken. Niet te dichtbij maar gewoon leuk als overzichtsfoto. Tijd om het kasteel wat dichterbij te gaan bekijken. Onze reisgenoot kan niet makkelijk lopen en moet er helaas voor kiezen om dit niet van binnen te gaan bekijken. Het is het er ook heel druk dus wij laten ook maar voor wat het is. Jammer is het wel, maar onder het motto samen uit samen thuis laten we dit allemaal aan ons voorbij gaan. We maken wat foto’s en genieten zo ook wel van het prachtige kasteel.
Vanaf dit punt wordt een stuk minder toeristisch en pakken we de North Coast 500 route op richting Applecross. Deze route is in het leven geroepen om meer toeristen naar het noorden te trekken. Gelukkig voor ons hebben de grote reisorganisaties dit nog niet ontdekt of bieden ze het niet aan, het is ieder geval ineens een stuk rustiger op de weg. De wegen zijn ook niet echt geschikt om een grote stroom verkeer te verwerken. Als je elkaar wilt passeren moet je gebruik maken van de Passing Places, dit werkt trouwens uitstekend hier.
We rijden nu afwisselend over glooiende heuvels, langs prachtige baaien, oude vervallen huisjes en pittoreske dorpjes. Voor ons gevoel zijn we ineens heel ver van huis. Af en toe komen we een auto of een fietser tegen maar dat is ook echt het enigste. We stoppen regelmatig en genieten van uitzichten en de stilte. Als we verder richting Applecross gaan moeten we een bergpas over. Bealach na Ba, wat zoveel betekent als ‘een pad voor vee’ is de op twee na hoogste weg van Schotland. Als je ooit door de Alpen hebt gereden stelt deze weg niet zo veel voor maar wij genieten er volop van.
Niet alleen het landschap wisselt zich constant af, het weer doet daar vrolijk aan mee. De ene keer staan we te kijken in het zonnetje en de volgende keer staan we met een paraplu te genieten van het zoveelste prachtige uitzicht. We komen na deze bergpas aan in Applecross en gaan even wat eten bij de zeer populaire Applecross Inn. Hier hebben alle reizigers zich verzamelt en is er bont gezelschap van motorrijders, fietsers en de meer makkelijk uitgevallen reizigers zoals wij. Uiteraard eten we hier iets met vis want daar staat deze streek bekend om.
We vervolgen onze weg langs de kust en dit is vooral het gebied van de schapen, heel veel schapen. Dus het tempo ligt niet hoog want regelmatig moeten we stoppen voor de schapen die de weg hebben ingenomen. Het is ook lammetjestijd en dat maakt het extra leuk. Overal dartelen jonge schaapjes achter hun moeder aan. Elke keer als we denken ‘nu hebben we het wel gezien’ krijgen we weer een ander landschap voor geschoteld en dus we blijven genieten en foto’s maken.
Het gebied rond Loch Torridon is echt heel mooi. Met af en toe en dorpje met wat vissersboten want men leeft hier vooral van de visserij en mosselen. De laatste tijd wordt vooral hier veel aandacht besteed aan outdoor mogelijkheden. Ik kan het me heel goed voorstellen dat deze plek daar uitermate geschikt voor is. Wij genieten en stoppen weer veel te vaak. Regelmatig moet iemand zeggen dat we weer verder moeten anders blijven we veel te lang hangen. Achteraf heel veel spijt dat ik niet hier een B&B heb geboekt.
Het laatste stuk rijden we langs Loch Maree en vinden een plekje waar we tot vlak aan de rand van het meer kunnen rijden. Helaas komen er hele donkere wolken onze kant op dus kunnen we er maar kort van genieten. We zien 2 mensen flink peddelen met hun kajak in de hoop nog droog te kant te bereiken wat ze helaas net niet lukt. In de stromende regen komen we aan in Gairloch, onze eindbestemming van vandaag.
We hebben een prachtig hotel qua ligging alleen is 2017 nog niet ingetreden hier. Erg gedateerd en oud en veel te duur maar wel heel Schots. Als je weg oversteekt loop je zo het strand op (wel via een trap). In het begin van de avond klaart het weer op en als de zon ondergaat ga ik nog even naar het strand om wat foto’s te maken. Perfect om zo een dag af te sluiten.
Foto's
