Op fossielen jacht
Engeland
Groot-Brittannië
Sgtravel
Op fossielen jacht
Ik ben onderweg van Exeter naar de Jurassic coast ,een landschap van ruim 180 miljoen jaar oud en fossielen hoofdstad van de wereld . Naast de geweldig mooie kalk kliffen nabij Lulworth, is dit de ideale locatie om op het strand fossielen te vinden van zeewezens en dinosauriërs ruim 90 miljoen jaar oud. De beste plek om dit te gaan doen langs de 150 kilometer lange kust, is het dorpje Lyme Regis een populaire badplaats voor Britse gezinnen. Backpackers zie je hier maar weinig en is het dan ook niet vreemd dat er in de weide omgeving geen hostel is te bekennen. Nu heb ik de laatste weken niet veel uitgegeven aan accommodatie (gemiddeld 14 pound per nacht), dus heb ik besloten om me zelf eens te verwennen met een B&B. In de Loney planet las ik over een brits/Japans stel dat hun kamers had gevestigd in een boekwinkel, midden in het centrum en nabij het strand. Na een telefoontje bleken ze door een annulering nog een kamer voor me vrij te hebben, en stond ik een uur later voor de deur bij Sanctuary bookshop. Na m’n bagage te hebben gedropt ga ik het dorpje verkennen, wat niet veel meer is dan een hoofdstraat en een boulevard langs het strand. Mijn eerste bezoek is aan het lokale museum, wat het voormalig woonhuis is van Lyme Regis bekendste inwoner Mary Anning(1799-1847). In 1814 werd zijn wereld beroemd door de vondst van een compleet Ichtyosaurus skelet(nu te zien in het Natural history museum te Londen) , haar verhaal en vele van haar vondsten zijn hier te zien. Het is dan ook een goede voorbereiding voor mijn eigen fossielen jacht de komende dagen, nu verwacht ik geen complete dino uit het zand te trekken maar het is toch aardig om wat voorbeelden te zien.
Vroeg in de middag begint de zee zich terug te trekken en begin ik met de speurtocht over het strand, nu heb ik dit nog nooit eerder gedaan en heb dan ook geen idee waar ik moet zoeken. Gelukkig lopen er meer mensen op het strand en vraag ik hun om advies, de eerst man die ik aanspreek blijk een geoloog uit Amerika te zijn die hier speciaal voor met zijn gezin op vakantie is gekomen. Wat een geluk nu zal ik zeker wat gaan vinden met zo’n expert aan m’n zijde, zijn eerste vraag was wat voor gereedschap ik had meegenomen? Uhh geen is het antwoord, dacht dat je die fossielen met een beetje moeite zo van het strand kon rapen(volgens het verhaal in de lonely planet). Niet dus de meest fossielen zitten net als vele mineralen ingesloten in hard zwart gesteente, hierdoor kan elke steen op dit kiezelstrand een fossiel verbergen. Om deze te openen heb je een pikhouweel en hamer nodig, wat ik als Backpacker logischerwijs door het gewicht niet in m’n rugzak heb zitten. Dan maar naar plan B, een groot gedeelte van strand bestaat uit een prehistorische zeebodem met vele gaten wat met laag water getijden poelen worden. De man adviseert me om in deze poelen te zoeken naar kapotgeslagen stenen waarbij het fossiel al zichtbaar is, hier heb geen gereedschap voor nodig dus lijkt me dat een prima plan. Na een aantal poeltjes te hebben doorzocht vind ik m’n eerste steen waar kleine slakjes in zitten, het is dan nog geen t-rex maar beter iets dan niets. Een uur later begint het water weer te stijgen en word het zoekgebied met de minuut kleiner, tot ik in een klein poeltje een gebogen vorm zie liggen die ik herkende uit het museum. Met grote trots laat ik dit stukje steen van 5 centimeter zien aan de geoloog die zelf ook nog druk bezig is met zoeken, het blijk een stuk te zijn van een Ammoniet. Een soort van zeeslak die hier 90 miljoen jaar geleden rond kroop, en hier in een poeltje door de golven in stukken was geslagen. Met deze vondst besluit ik mijn speurtocht, bedank de man voor zijn hulp en geniet op de terugweg van het schitterende landschap waar ik in loop.
De volgende ochtend geniet ik van een Japans ontbijt tussen de boeken en verteld Mariko dat het strand in Charmouth zo’n vier kilometer verderop de hotspot is voor fossielen jagers. Ze heeft nog wel een hamer voor me te leen en zit ik een uur later in de bus. Dit strand is anders dan die van Lyme Regis, vooral veel zand met kiezels en duinwanden van modder of te wel een fossiele zeebodem die door zware stormen langzaam afbrokkelt. Tussen deze modder heeft Mary Anning ook haar dino’s vandaan gehaald, dus ik geef het ook een poging.
Ik ben niet de enigste hier en zie al vele mensen hakken in de stenen op het strand, ik loop een stukje door waar het wat rustiger is en zoek voor stenen langs de wand. Dit is niet zonder gevaar, deze muren van modder zijn zeer onstabiel en een stuk verderop blokkeert een modderstroom het strand waardoor je zonder kaplaarzen niet verder kan lopen. Na zo’n 20 stenen zonder resultaat te hebben opengeslagen, zoek ik nog even naast de berg met modder tot het begint met regenen. Ook dit leverend geen grote vondsten op en besluit terug te wandelen naar de bushalte, in Lyme Regis heb ik enkele leuke winkeltjes gezien en ga die wat beter bekijken. Gelukkig hebben ze voor amateur jagers die net als ik geen weken de tijd hebben om de stranden af te zoeken, enkele winkels die gespecialiseerd zijn in fossielen en hebben een ruime keuze . Ook de antiekwinkel heeft enkele ammonieten die lokaal zijn gevonden, en besluit daar een exemplaar van te kopen als aandenken aan dit mooie avontuur !!
Foto's
