Engeland, Vergane glorie.
Engeland
Groot-Brittannië
Dreamer666
Engeland, Vergane glorie.
Voor kastelen en tuinen ben je aan het juiste adres in Kent, maar er zijn ook andere dingen die de moeite waard zijn. We besluiten daarom om ook een stukje kust te gaan ontdekken. Romney Marsh is een draslandgebied waarvan een groot deel zich onder de zeespiegel bevindt. Daardoor zijn er door de jaren heen ook veel overstromingen geweest en er wordt gezegd dat dit deel land uiteindelijk zal verdwijnen door de constante stijging van het waterpeil. Het gebied wordt vooral gekenmerkt door uitgestrekte graslanden met een speciaal soort schapen die vooral tegen een drassige ondergrond kunnen. Omdat de levensomstandigheden in dit gebied hard waren zijn er heel wat dorpjes verdwenen en kan je hier soms nog enkele restanten van terugvinden.
We rijden over de smalle weggetjes door de uitgestrekte weilanden en gaan op zoek naar de overblijfselen van één van die dorpjes, Fairfield. Aangezien het niet meer bestaat, kan je het op de wegenkaart niet meer terugvinden, maar we dachten dat er wel ergens een wegaanwijzing zou staan. Dit was dus niet het geval en na wat zoeken en rondvragen kwamen we uiteindelijk in een kleine hobbelige landweg met boerderijen terecht. Wat verder in de straat zagen we aan onze rechterkant een kerkje staan midden in de wei tussen de schapen. De St Thomas à Becket Church was ooit het middelpunt van het dorpje maar staat er nu heel eenzaam bij. We openen het hek naar het weiland en banen ons een weg tussen de schapen en de …….. uitwerpselen. Als we dichter bij het kerkje komen zien we dat ons pad versperd wordt door 2 grachten. We hebben de ingang naar de verkeerde wei genomen en moeten helemaal terug richting straat, en de andere schapenwei door. We bereiken eindelijk het kerkje en kunnen het nu fotograferen zoals we willen. Het ligt er mooi bij badend in het avondzonnetje en de schaapjes maken het beeld af. Eigenaardig om te zien dat het kerkje zo goed bewaard werd en dat er van de rest van het dorpje geen spoor meer is.
We rijden verder richting zee en komen aan in Dungeness. Wat direct opvalt is dat het niet om een kustplaatsje gaat zoals wij kennen. We zien de oude vuurtoren boven het platte landschap uitsteken, maar wat we eigenlijk niet zo goed kunnen begrijpen is dat ze op deze plaats 2 kerncentrales gebouwd hebben en het kustplaatsje lijkt hierdoor meer weg te hebben van een groot industriepark. We rijden de weg af en zien richting kust heel wat oude rommel liggen. Onze nieuwsgierigheid wordt opgewekt als we een soort van vervallen spoorwegjes naar het strand zien lopen. We volgen 1 van die spoorwegjes en komen zo tussen de nog rechtstaande hutjes en werktuigen. Het is wel opletten want overal liggen scherpe stukken metaal en glasscherven. Even verder liggen er wat oude vissersboten te vergaan op het strand. Dit is een droom voor elke fotograaf. 'Maar wat is er hier vroeger gebeurd?', vragen we ons af. We lezen later dat er hier kleine vissersbedrijfjes waren en de gevangen vis via sporen werd vervoerd naar de straat. De bedrijfjes waren niet meer winstgevend en alles werd gewoon achtergelaten. Romney Marsh is een soort spookgebied en een symbool geworden van vergane glorie.
Foto's
