Hen Party’s
Hen Party’s
Elke keer als ik de Noordzee oversteek kan ik me stiekem weer enorm verheugen op het bijzondere uitgaansleven in Groot-Britannië. En dan met name de vrijgezellenfeesten of Hen & Stags party’s zoals de Engelse het zo mooi noemen.
De ‘hens’ zijn voor mij het meest intrigerend. De aanstaande bruid is zonder uitzondering gestoken in een uitdossing dat bij het eerste aanblik al een plaatsvervangende schaamte tot gevolg heeft. En vaak zijn haar vriendinnen, (schoon-) zussen en bruidsmeisjes er niet veel beter aan toe. Strakke jurkjes worden opgeleukt met veel bling bling. Het haar zit tot in de puntjes in de coupe, de lange nep nagels zijn gelakt in felle kleuren en het gezicht is verborgen onder een flinke laag plamuur. Het oranje zonnebank kleurtje is in goed gezelschap van sierlijke getatoeëerde namen en blinkende piercings op de vreemdste plekken. De taal die de dames uitslaan laat verder ook niets tot de verbeelding over. Mocht je het überhaupt kunnen verstaan.
Ik heb zo’n Engelse vriendin, Sally. Een heerlijke typische Engelse meid uit Londen. Ze vloekt als een havenarbeider, zuipt menig landgenoot onder de tafel en overstemt met gemak een misthoorn. Ze heeft een hart van goud en neemt geen blad voor haar mond. We hebben wel eens samen geshopt. Toen ik een leuk jurkje ging passen werd mijn enthousiasme meteen vakkundig op Engelse wijze de kop ingedrukt. Oh love, don’t by that. You look like a stuffed sausage !!! Elke keer als ik een henparty zie denk ik aan Sally. Er loopt altijd wel een meid bij dat zich in te krap jurkje heeft weten te hijsen. Als ik heel eerlijk ben zijn er dat wel vaak meerdere.
Op te hoge hakken struikelen en wiebelen ze door de met kinderkopjes bekleedde straten. Handtasjes fungeren als balanceer item en zwaaien volop door de lucht. Menig voorbijganger krijgt zo een zwieper van een Gucci of D&G tas. Jurkjes zitten zo strak dat de onderkant constant omlaag getrokken dient te worden want anders komen de welgevormde billen er onder uit. De bovenkant moet dan weer omhoog getrokken worden anders kijken de borsten op een gegeven moment over de schutting. Wandelende ‘Stuffed Sausages’ zijn het. Maar ze voelen zich een prinses en daar gaat het toch om.
Hoe later op de avond des te triester word het aanblik. Mascara is inmiddels uitgelopen en zit op de geplamuurde wangen en de schoenen hangen nu op dezelfde hoogte als de handtas. Op blote voeten strompelen ze door de straten en de jurkjes worden inmiddels niet meer zo keurig op hun plaats gehouden. Je ziet dingen die je liever niet wilt zien. Het stemvolume was al niet heel zacht maar is inmiddels ook met een flink aantal decibel gestegen. En ook erg onverstaanbaar voor iemand die hier niet vandaar komt.
Niet alle pubs heten ze van harte welkom maar waar ze wel binnen mogen komen heeft de pub een goede omzet. Drinken, zeg maar gerust zuipen, kunnen ze als de beste. Ik weet niet waar ze het laten. Mannen kunnen maar beter op gepaste afstand blijven want als je eenmaal in hun vizier zit ben je de klos. Niet zelden word het kanten ondergoed om hun hoofd gedrapeerd of hebben ze ineens een een tong in hun huig hangen. Het station schaamte is ruimschoots gepasseerd. Maar zodra het doelwit een vinger uit durft te steken is het mis. Dat is duidelijk niet de bedoeling. Hens rules.
Stomdronken zwalken ze nog laat door de straten en zijn ze vaak meerdere ‘hens’ uit het oog verloren. Sommige hangen tegen de etalage ruiten of liggen op het bankje dat er staat. Kostend, schreeuwend en vloekend verdwijnen ze in de nacht. Op zoek naar hun bedje, roes uitslapen en op naar de volgende Henparty. Wat zijn de lange donkere avonden in een doorsnee Engelse stad toch heerlijk.