Topblog van de Week: Pech onderweg
Communitylid Marleen van Meurs scheurde met haar huurauto door Groot-Brittannië. En als een echte Max Verstappen moest ze even een onverwachte pitstop maken …
Er klinkt een harde klap en meteen voel ik wat er aan de hand is. Een kapotte band. Een paar seconde later staan we stil op een inrit. De enige plek waar we kunnen stoppen. We zijn in het zuiden van Engeland en bermen kennen ze daar niet. Muurtjes, heggen en wallen wel, maar dat stopt niet echt handig en ook niet echt veilig.
We kijken samen naar het slachtoffer. Het is de voorband, deze is
voorzien van een scheur van een paar centimeter. We nemen onze
opties door. De wegenwacht bellen zou kunnen, maar dat gaat
waarschijnlijk veel geld kosten. Wij nemen namelijk nooit de optie
“extra’s” bij het afsluiten van een huurauto. We hebben het ook al
die jaren nooit nodig gehad. Maar nu zou het wel handig zijn
geweest.
Ik ga eerst maar eens naar de eigenaar van de inrit om te vertellen
dat we as soon as possible weg zullen zijn. Dan beginnen we aan de
zoektocht naar de krik, wielsleutel en reserveband. Het valt nog
niet mee om alle benodigdheden te vinden en zelfs internet moet
geraadpleegd worden om de krik te lokaliseren.
We hebben wel vaker bandjes verwisseld dus mijn reisgenoot heeft
mijn hulp niet nodig. Ik ga alvast op mijn telefoon op zoek naar
een autogarage. Toch handig dat je tegenwoordig gewoon kunt
internetten met je eigen Hollands abonnementje aan de andere kant
van de Noordzee. Inmiddels is de eigenaar van de inrit op de plaats
delict en vraagt zich af of we niet beter het verhuurbedrijf of
wegenwacht kunnen bellen. Volgens hem moeten we nog minstens een
uur rijden voordat we bij een goede autogarage zijn waar ze banden
verkopen.
Inmiddels heb ik op internet al een garage gevonden op slecht vijf
minuutjes rijden. Ik bedank de man vriendelijk voor zijn advies. Al
snel staan we op de stoep bij Jamie van JM Auto Service, maar hij
kan ons niet helpen. Hij haalt zijn banden altijd bij een collega
en geeft ons het adres. Slechts een stukje verderop.
Een kleine tien minuutjes later rijden we een klein
industrieterrein op. We moeten bij Seaton Tyre Supplies zijn, een
klein familiebedrijfje. Zoonlief doet het fysieke werk, ma doet het
ontvangst én de administratie en pa helpt een handje waar nodig. En
ik maar denken dat Jamie ons naar een groot banden- en
wielenbedrijf stuurde.
De garage staat gelukkig nokvol met banden. In het midden staat een
brug en verder nog wat apparatuur om banden te wisselen en uit te
balanceren. In de hoek is een klein kantoortje waar net een
bureautje past en verder is elk hoekje gevuld met ordners, boeken
en andere paperassen. Ma is nog druk bezig dus ik ga zitten op de
stoel die buiten haar kantoortje staat.
Al snel blijkt dat de juiste band er niet is en als ik vraag om
iets soortgelijks trekt ze een bedenkelijk gezicht. Ze blijkt geen
all season banden te hebben, maar wel een zomerbandje. Meteen de
helft goedkoper. Ze kan aan dezelfde band komen, maar dan moeten we
een dag wachten. Niet echt een optie omdat we vandaag op doorreis
zijn. We gokken op het zomerbandje. Binnen no-time is de band
verwisseld. We rekenen £ 74 af en kunnen weer verder. Volgende keer
moet ik wel opletten waar ik ga zitten, want de stoel heeft
duidelijk wat smeer- en oliesmurrie achtergelaten op mijn
broek.
Na vijf minuten on the road krijgen we allerlei meldingen op het
dashboard over bandenspanningen en dergelijke. We spitten het menu
door en krijgen de melding wel weg, maar deze komt toch om de paar
minuten weer terug. We stoppen bij een benzinepomp en we zetten de
banden allemaal op gelijke druk. Dan duiken we nog even de
boardcomputer in om deze te resetten. Lang leve internet. De rest
van de reis hebben we gelukkig geen problemen meer en geen lekke
banden.
Als we de auto een kleine week later inleveren loopt de man van het
verhuurbedrijf even een rondje rondom de auto en gelukkig valt het
zomerbandje niet op. Hij tekent het formulier af. Thuis zie ik dat
de borg nog niet is teruggestort op de creditcard. Nu is dat vrij
normaal, want dat doen ze wel vaker pas na een aantal weken.
Na anderhalve week valt er een brief van het verhuurbedrijf op de
mat, daar zal je het gedonder hebben. Hebben ze toch ontdekt dat we
er een ander bandje hebben opgegooid? Dat gaat vast en zeker geld
kosten. Tot mijn opluchting is het een verkeersboete. We zijn
gesnapt voor te snel rijden en we mogen £ 30 betalen. Zelden ben ik
zo blij met een verkeersboete geweest. De volgende keer huren we
gewoon weer een auto zonder al die extra’s, want ook dit zijn leuke
reiservaringen.
