Een blijvende liefde
Zakynthos
Griekenland
Neretslok
Een blijvende liefde
Er zijn bestemmingen die de hemel worden in geprezen en die toch wat tegenvallen. En er zijn bestemmingen waarvan je niet zo veel verwacht, maar die de verwachtingen toch compleet overtreffen. Zakynthos, een Grieks eiland voor de kust van de Peloponnesos, is een vakantie-eiland bij uitstek. Zeker tussen half juni en eind augustus worden de stranden hier overspoeld door toeristen. Dat is begrijpelijk: in de baai van Laganas, in het zuiden van het eiland, liggen de brede zandstranden van Laganas en Kalamaki. Aan de oostkust liggen van zuid naar noord de stranden van Argassi, Tsilivi/Planos en Alykes. Daarnaast zijn er honderden kleine, vaak verscholen, strandjes. Maar wie zich beperkt tot de stranden, mist toch het echte, andere Zakynthos. De westkust bij voorbeeld. De bergketen Vrachionas die van oost naar west langzaam oploopt, eindigt aan de westkust abrupt in zee. Hier vind je dramatisch mooi en steil aflopende kliffen, met indrukwekkende uitzichten op de bijna turquoise zee, honderden meters diep beneden je. Ook de noordkust is ruig, met veel zeegrotten.
We landen op een zonnige maandagochtend in mei op de luchthaven van Zakynthos. Het is in de laagvlakte van het zuiden bijzonder groen met veel olijfbomen en wijnbouw. Tussen de akkers moderne Griekse huizen. Een paar kilometer naar het zuiden toe liggen aan de baai van Laganas van oost naar west de toeristendorpen Kalamaki, Laganas en Agios Sostis. Laganas is de grootste en vooral tussen half juni en eind augustus is dit één groot feestdorp. Als je niet van lawaaierige disco’s, gokhallen, cafe’s en dronken Engelsen en Russen houdt, moet je hier in deze tijd niet zijn. Het voordeel van deze dorpen is, dat ze veel faciliteiten voor de toeristen hebben: veel hotels, café’s, restaurants, verhuurbedrijven, excursiebureautjes. Deze zijn overigens ook in de andere stranddorpen te vinden. Zoals bij voorbeeld in Argassi, waar wij neerstrijken, zes kilometer ten oosten van Kalamaki. Een rustig(er) dorp met desondanks heel veel voorzieningen.
De eerste grote verrassing van Zakynthos vind je hier: de Caretta caretta, een grote zeeschildpad van ongeveer 1 meter lengte, die rond 80 kilo weegt. De schildpad is zo ongeveer hèt icoon van Zakynthos. Ieder jaar in maart verschijnen ze in de baai van Laganas om er te paren en te baren. Zes maanden later vertrekken ze weer. In mei komen de schildpadden aan land om er op het strand met zijn fijne witte zachte zand eieren te leggen, en te begraven. Na een dag of vijfitg komen de eieren uit. De kleine baby-schildpadden zijn geprogrammeerd om meteen naar de zee te lopen, een gevaarlijke tocht over het strand. Ongeveer 1 op de 1.000 schildpadjes lukt het om de zee te bereiken, de gevaren van de zee te doorstaan, en 25 jaar later op het exact hetzelfde strand terug te keren. Overal worden boottochtjes aangeboden: op zoek naar de Caretta caretta in zee. De ene ondernemer doet daarbij wat meer zijn best dan de andere. Met één boottocht zagen wij helemaal niets (maar werd er ook niet echt ‘gezocht’), bij een andere boottocht hadden wij meer geluk. Je vaart in de baai van Laganas, van Laganas naar Marathonissi – het schildpaddeneiland vóór de kust – en via Agios Sostis weer terug naar Laganas of Kalamaki.
De tweede grote verrassing van Zakynthos is Shipwreck Bay, dat eigenlijk Navagio Beach heet. Dit kleine baaitje met zijn witte strand, ligt ingeklemd tussen dramatisch hoge kliffen en de zee die zo ongeveer alle denkbare kleuren blauw heeft. Fifty shades of blue!! Het is het plaatje dat model staat voor het ‘Griekse strand’ . Het zicht van bovenaf - met het in de tachtiger jaren gestrande smokkelschip Panagiotis op het strandje – is de beroemdste foto die er van Griekenland is en de plek zelf wordt beschouwd als het derde mooiste plekje ter wereld. Daar kan ik het wel mee eens zijn. Het is op twee manieren te bewonderen: van bovenaf, te bereiken over de weg door het bergen of per boot vanuit b.v. Alykes, 15 kilometer ten noorden van Zakynthos-stad. Varend langs de noord- en westkust op weg naar Shipwreck Bay, kan de zee ruw zijn en het water is vrij koud!
We touren bijna iedere dag met onze huurauto over het eiland. De ideale manier om de vaak kleine en onverwachte ‘verborgen’ verrassingen van Zakynthos te ontdekken. En dat zijn er nogal wat.
Vanuit Argassi volgen we de route over het heuvelachtige schiereiland Vasilikos. Op diverse plaatsen kun je van de doorgaande weg af en dat is zeker aan te raden omdat je, als je deze landweggetjes volgt, bijna altijd bij een klein, prachtig gelegen rustig strandje komt. Vanuit Argassi via Laganas naar het zuidwesten is een andere fraaie route. Langs de olijfboomgaarden en wijngaarden van b.v. Lithakia beland je in het bergdorp Kiri, vanwaar je nog twee kilometer door kunt rijden, voordat je bij de vuurtoren komt (in het dorp Kiri meteen rechts afslaan). Het uitzicht dat je hier hebt op de zee, honderden meters onder je, de kliffen gaan hier loodrecht naar beneden, is indrukwekkend. Je moet geen last van hoogtevrees hebben! Een derde mooie route is de al eerder genoemde route naar het noorden, door de bergen naar Shipwreck Bay en verder naar het noorden naar Kaap Skinari. Hier vind je veel zeegrotten, die het beste te zien zijn vanaf het water (boottocht vanuit Alykes). De zogeheten ‘ Blauwe grot’ is niet alleen onwaarschijnlijk mooi, maar vooral is het zeewater in de grot onwaarschijnlijk blauw.
Zakynthos is een eiland om vooral langzaam en rustig te ontdekken. De kans is groot dat je dan, net zoals ik, langzaam en zeker verliefd wordt op dit eiland. Een liefde die blijvend is, wat mij betreft.
Foto's
