Nabij de stad Kalambaka in Thessalië (Midden-Griekenland) ligt - goed te bereiken via een uitstekende weg vanaf de stad Larissa - het gebied van Meteora.

Meteora betekent “zwevend tussen hemel en aarde” (ons woord meteoor komt daar ook vandaan) en dat lijkt hier erg van toepassing. Door eeuwenlange erosie van wind en water heeft dit gebied zijn speciale gezicht gekregen: midden in de vlakte rijzen ineens opvallende rotsformaties omhoog. Op hoge rotspilaren zijn kloosters gebouwd.

Hoewel je er tegenwoordig vrij gemakkelijk komt, is het moeilijk voorstelbaar hoe hier eeuwenlang monniken, en later mensen die zich om een of andere reden schuil moesten houden, in volstrekte afzondering hebben geleefd. Nog vóór het jaar 1000 beklommen kluizenaars en later monniken deze rotstorens en creëerden hier hun eigen leefomgeving. Ze kwamen bijna nooit naar beneden. Om er te komen moest je in ieder geval door de bewoners boven met een mandje omhoog worden gehesen.

Ooit stonden er 24 kloosters op de natuurlijke zandstenen torens, nu zijn het er nog 6, fraai gerestaureerd. Ze staan op de Werelderfgoedlijst en zijn te bezoeken. De uitzichten die je rondrijdend of rondlopend in dit gebied hebt zijn imposant.