Een van de meest bijzondere landschappen ter wereld ligt in het noordoosten van de Thessalische vlakte: vanuit het dal rijzen plotseling reusachtige steile rotsen als torens omhoog, met daarop grote kloosters, bescheiden kapelletjes en verlaten kluizenaars-woningen alsof ze tussen hemel en aarde zweven. Daarom worden ze Meteora genoemd, de 'zwevenden" en deze naam werd toen aan de rotsen gegeven. Vele mensen hebben in de loop der eeuwen besloten zich terug te trekken op de hoge rotsen om dichtbij God te leven in gebed en geestelijke concentratie. Op de foto het klooster Rousanou. Van de geschiedenis van dit klooster is niet veel bekend. Volgens overlevering is de stichtingsdatum 1388. Noch de stichtingsdatum noch de herkomst van de naam zijn echter historisch bewezen. Van de ontwikkeling van het kloosters is weinig bekend. In de laatste twee eeuwen ging het tot 1940 steeds bergafwaarts en werd het,, evenals de overige Meteora kloosters, vaak door andersdenkenden of op roof beluste indringers geplunderd. Sedert 1950 streefde een vrouw uit het naburige dorp Kastraki ernaar het drie verdiepingen hoge oude klosstergebouw in stand te houden. Zij heeft dit werk twintig jaar lang met zeer veel moeite voortgezet. Thans is Rousani een vrouwenklooster.