Stakingen en andere belemmeringen
Stakingen en andere belemmeringen
Maandag 3 mei 2010,
Morgen vertrekken wij voor onze 15 daagse reis naar Lesbos, om vijf uur gaat de telefoon; met Schiphol taxi, wij komen u vanavond om kwart voor elf ophalen. Is dat niet wat vroeg? We vertrekken morgenochtend pas om half 6, maar er moeten andere passagiers gehaald worden die al om 4 uur vliegen. Nou ja, het is niet anders. Om half zes weer telefoon, met D reizen reisbureau; u vertrekt morgen voor uw vakantie naar Lesbos, we zijn net gebeld door Neckermann gebeld en helaas kunt u niet rechtstreeks vliegen, er is een staking op het vliegveld van Lesbos. Maar er is een alternatief, u vliegt naar Izmir en gaat dan met de boot naar Lesbos. Ik vraag: en hoeveel zijn we langer onderweg? O meneer, het is maar 2 uur varen van Turkije naar Lesbos, gelukkig dat valt nog mee. Via Emmer-Compsascuum komen we om half twee aan op Schiphol en ja hoor!! het vliegtuig heeft een vertraging van bijna 3 uur. We krijgen een tegemoetkoming van Transavia een voucher van 2 euro en 50 cent p.p, je kan er nog geen kop koffie voor kopen. Gelaten zoeken wij een plekje om wat te gaan slapen, dat lukt dus niet op die harde stoelen.
Als we 4 mei om 8 uur eindelijk kunnen boarden en keurig binnen de tijd van drie en een half uur vliegen we naar Izmir, waar ons een volgende verrassing staat te wachten. We moeten een Visum kopen om naar de boot te kunnen, kosten 15 euro p.p. Als ik er een opmerking over maak naar de hostess van Neckermann, wordt mij in het Vlaams toegesnauwd , dat ik blij mag zijn dat we naar Lesbos kunnen. Reizigers die met Holland international en Arke reizen, hoeven niet te betalen, dat is al door die organisatie geregeld. Al met al duurt het lang voor we eindelijk in de bus zitten. Maar dan: als wij denken dat we vanuit Izmir met de boot vertrekken, dan hebben wij het goed mis, we moeten meer dan twee uur reizen, naar een havenplaats, genaamd Dikeli. Bekaf zijn we, het is ondertussen 2 uur in de middag, maar we blijven positief, mijn eega zegt gekscherend, voor een excursie naar Turkije, moesten we normaal meer betalen, laten we maar genieten van het mooie landschap. Dat lukt dus niet zo goed, want onze oogleden worden steeds zwaarder.
Om kwart over vier komen we in Dikeli, er staan hostess van verschillende reis-organisaties, behalve die van Neckermann. De mensen van Oad, Arke etc. nemen de paspoorten van hun reizigers in, om naar de Douane te brengen, deze moeten allemaal worden gecontroleerd en handmatig worden verwerkt, meer dan 300 passagiers staan er te wachten, het bootje lijkt erg klein om al deze mensen over te varen. Door toedoen van de hostess van de andere reisorganisatie worden onze paspoorten uiteindelijk ook gecontroleerd en van een stempel voorzien. Waarvoor dank en hulde! Om half zeven vertrekt de boot eindelijk, volgeladen met mensen en koffers. Ondertussen hebben wij kennissen van een vorige Lesbos reis ontmoet en gezellig babbelend varen we naar Lesbos, en onderweg naar de haven van Mitylini worden we een tijde vergezeld door een groep dolfijnen. Prachtig om ze te zien buitelen en springen in het water. Ook de bruine Middellandse zee jagers scheren over het water. Om 20.45 uur komen we aan en zitten een half uurtje later in de bus, op weg naar onze bestemming Skala Kollonis. Gauw de koffers in het appartement gesmeten, want Theo van de pizzeria annex kroeg heeft al een lekkere pizza voor ons in de oven gezet en een grote blonde Mythos voor ons klaargezet, Tjonge wat smaakt dat biertje lekker na een reis van 22 uur. De vakantie kan eindelijk beginnen!!!