Ik heb zo veel geluk gehad dat ik van juli tot en met oktober in Griekenland woonde, preciezer nog Lesbos. Hier woonde ik 3,5 maand terwijl ik als vrijwilliger in het vluchtelingenkamp Moria werkte. Na deze 3,5 maand besloot ik met een lange omweg terug te reizen naar Athene van waar mijn vlucht zou vertrekken. Mijn eerste stop was Mykonos. Een eiland dat zelfs in het laagseizoen en gedurende een pandemie bruisend is. Ik woei zo af en toe wel weg, maar ze noemen het niet voor niets het eiland van de wind. Op de laatste avond, na een dag op pad te zijn geweest met de quad en een vreemdeling, zijn we voor zonsondergang gestopt bij Armenistis Lighthouse. En ik kan mij geen betere plek voorstellen. Wij waren op tijd en konden eerst nog heerlijk van het fotografische gouden uurtje genieten voor de zon achter de eilandjes in de Egeïsche zee zagen verdwijnen.