Backpacken zuid-west Kreta, Agia Roumeli
Backpacken zuid-west Kreta, Agia Roumeli
15 & 16 september 2018, Agia Roumeli
De wandeling van Sougia naar Agia Roumeli wordt afgeraden, vrij extreme wandeling en je moet onderweg overnachten. We hebben geen tent bij ons dus deze slaan we over. We pakken de ferry naar Agia Roumeli, 40 minuten uitzicht op een prachtige maar zeer grillige kustlijn!
We zoeken ons hotel, Panorama Rooms, voor 30 euro per nacht krijg je een ruime kamer met schone badkamer, dat valt niet tegen! Ons oorspronkelijke plan was om de Samariakloof te lopen en zo in Agia Roumeli te belanden maar omdat de kloof nog dicht zat was dat geen optie. Later blijkt dat dit een geluk bij een ongeluk is….
Vandaag is weer een rustdag, we huren 2 strandbedjes met parasol en tussen het slapen door snorkelen we wat in de zee. Ook hier ontzettend helder water maar qua vissen is het niet erg spannend. Eigenlijk is dit een heel rustig dorpje behalve tussen 13:00 – 16:00 uur, dan komen alle wandelaars uit de Samaria kloof gelopen die vervolgens op het strand gaan liggen bijkomen om daarna de ferry naar Chora Sfakion te nemen en vanaf daar de bus naar de rest van het eiland.
Bijzonder om te zien, het ene moment een zo goed als leeg strand en binnen een uur meer dan 1000 wandelaars die letterlijk neerploffen op het strand en restaurants waar ze met de benen uit hangen. Ik ben blij dat we daar niet tussen gelopen hebben want die drukte houden we niet van. Toch blijft de Samariakloof in mijn hoofd hangen….
Ik lees ergens dat de kloof van onder naar boven lopen eigenlijk leuker en mooier is, Je ziet dan het mooiste deel van de kloof en loopt niet de polonaise tussen honderden anderen. De volgende ochtend gaan we het proberen. De wekker gaat 6 uur en niet veel later lopen we naar de uitgang van de kloof. We zijn de eerste denk ik en na het betalen van een paar euro mogen we de kloof in.
Al snel komen we bij de beroemde Iron Gates, het deel waar de kloof erg diep is en maar 4 meter breed. Er staat water in de kloof en omdat we de eerste zijn moeten we zelf met wat stenen het pad aanpassen anders krijgen we natte voeten. We vervolgen de hike tussen de hoge wanden van de kloof en de opkomende zon zorgt dat de grauwe rotsen wat kleur krijgen. Na 8 kilometer komen we aan bij het oude dorp Samaria. Er staan wat ruïnes van gebouwen en we vinden na wat speurwerk een kerkje aan de overkant van de rivier. Het mooiste van alles, we zijn geen een andere wandelaar tegen gekomen, en dat in de Samaria kloof!
We eten wat in het oude dorpje en zien de eerste wandelaars die de gebruikelijke route lopen aankomen en besluiten zelf weer terug te lopen naar Agia Roumeli voordat de ergste drukte er aan komt. Door verandering van het licht en omdat je alles vanaf de ander kant ziet heb je niet het idee dat je hier al gelopen hebt.
Eenmaal bij de uitgang aangekomen besluit ik om nog naar het kasteel te lopen dat bovenop de berg staat, dat betekend weer 200 meter omhoog, ik begin met goede moed maar na 16 kilometer in de Samariakloof is het best hard werken. Na een half uur sta ik bij het kasteel, dat zelf niet zo heel veel meer voorstelt maar het uitzicht op Agia Roumeli en de bergen is echt gaaf! Het laatste stukje afdalen leidt direct naar het dorp toe maar is erg stijl en veel lossen stenen, ook is de route soms nauwelijks te zien. Maar het was het waard!
De rest van de middag is het weer leedvermaak op het strand en zodra iedereen weer op de ferry zit is het weer een rustig en gezellig dorp. Omdat we weer 2 dagen gewandeld hebben besluiten we morgen met de boot naar Loutro te gaan.