Het lot van Lesbos
Griekenland
Europa
Baatjes
Het lot van Lesbos
‘Dus jullie laten je niet afschrikken?’, vraagt de eigenares van het restaurant in Antissa, waar we zijn neergestreken voor een lunch. We zijn inmiddels een week op Lesbos voor 11 dagen vogels kijken.
We merken dat de eigenares graag wil praten. Je ziet dat het huilen haar nader staat dan het lachen. Ze vraagt of het ons eerste bezoek is aan Lesbos, wat wij beamen. De vrouw vertelt hoe zwaar het eiland wordt getroffen door de vluchtelingencrisis. De zomer van 2015 was hun laatste goede seizoen. Daarna was het over, er kwam (bijna) geen toerist meer.
Het was ons inderdaad opgevallen hoe weinig mensen er op de overvloedige hoeveelheid terrassen zitten, maar omdat het ons eerste bezoek is, hebben we geen vergelijkingsmateriaal.
De vrouw vervolgt haar verhaal. Veel families hebben moeite het hoofd boven water te houden. De restaurants en hotels die een paar jaar geleden nog vier of vijf medewerkers aannamen in de zomer hebben daar nu niet meer de financiele middelen voor. Ze runnen deze restaurants en hotels nu met de familie. Het eiland leeft grotendeels van het toerisme. In de zomer werd zeven dagen per week gewerkt om de winter door te kunnen komen. Voor veel bewoners is het nu dus ook niet mogelijk om in de zomer te werken.
Even wat achtergrondinformatie over het aantal vluchtelingen op Lesbos: op het hoogtepunt van de vluchtelingencrisis, oktober 2015, kwamen er ruim 135.000 vluchtelingen aan. In heel 2015 kwamen er ruim 506.000 vluchtelingen aan. In 2016 tot en met maart ruim 88.000.
Na de Turkije-deal nam het aantal vluchtelingen drastisch af, maar kwamen er van half april tot en met september toch nog steeds een kleine 6.000 vluchtelingen aan. Allemaal aan de noordkant van het eiland, in de buurt van Skala Sikamineas. Turkije ligt hier maar 13 kilometer vandaan.
Er schijnen nog steeds dagelijks vluchtelingen aan te komen. De doorstroming naar de overige EU-landen is inmiddels ook gestagneerd. Het aantal wachtenden op het eiland wordt daardoor steeds groter. Het eiland heeft aangegeven maximaal 3500 vluchtelingen te kunnen huisvesten. Er verblijven er inmiddels veel meer. Velen onder erbarmelijke omstandigheden.
Wat hebben wij er nu van meegekregen? We hebben waarschijnlijk een gevlucht gezin gezien in Kallonis. We hadden daar onze auto geparkeerd en bij terugkomst werd er door een moeder gebedeld. Verder hebben wij er niets van meegekregen, behalve dan dat we overal lege terrassen zagen. Ook in Molyvos en Petra, de grootste toeristische plaatsen op Lesbos.
Nu zijn we niet in de hoofdstad Mytilini geweest, daar schijn je de hoeveelheid vluchtelingen wel te merken. Je zou er bijna geen Grieks meer horen. Maar nogmaals, we zijn er zelf niet geweest, dus kunnen we niet beamen of dit ook echt zo is.
De eigenares verwoordt het gevoel dat veel bewoners van Lesbos zullen hebben: ze voelen zich in de steek gelaten door de EU en door hun eigen regering. Bovenop het feit dat er geen toeristen meer komen, met als gevolg dat er onvoldoende inkomsten zijn, wordt door Athene per 1 juli ook de BTW nog eens verhoogd van 17% naar 25%. Voor eilanden als Kreta is dit geen probleem, aangezien die een lang en goed toeristenseizoen draaien. Voor veel bewoners van Lesbos zal het de nekslag zijn.
Wij hebben genoten van een prachtig eiland waar het fantastisch is om vogels te kijken, je heerlijk kunt wandelen en geweldig kunt eten.
Foto's
