Parijs in sneltreinvaart (2)
Parijs
Frankrijk
RoyanvanVelse
Parijs in sneltreinvaart (2)
Na een kort bezoek kun je teruglopen naar de Champs-Elysées. Sla daar dan rechtsaf en vervolg de weg naar de Place de la Concorde. De grote obelisk van Luxor midden op het plein, die in 1830 werd geschonken door de onderkoning van Egypte, is van verre zichtbaar. Op één van de flanken van het monument staat in goud afgebeeld hoe de obelisk van Egypte naar Frankrijk is vervoerd. Op dit plein zie je rechts de Kamer van Afgevaardigden. Links zie je eerst de Amerikaanse ambassade die bekend is geworden dankzij de “Da Vinci code”. Daarlangs loopt een straat met aan het einde de grote kerk Madeleine. Deze kerk heeft alles weg van een Griekse tempel met 58 hoge Korinthische zuilen. In deze straat, de Rue Royale, bevindt zich het restaurant Maxim’s dat ooit, en misschien nog steeds wel, het beste maar ook het duurste restaurant van de Franse hoofdstad was. Wanneer je het plein oversteekt over de zebrapaden, beland je in de Tuileries, een mooi park aan de ingang waarvan tijdens de Franse revolutie de guillotine stond. Duizenden mensen, waaronder koning Lodewijk XVI en zijn vrouw Marie-Antoinette werden hier onthoofd. Je kunt in het park een stoel pakken en naar de vijvers kijken of kleine houten bootjes huren om mee te spelen op het water. Verschillende paviljoens bieden eten en drinken aan. Aan het einde van het park passeer je de kleine Arc de Triomphe, die ook in opdracht van Napoleon werd opgericht, en vervolgens zie je het immens grote Louvre voor je liggen.
Het Louvre is het meest bezochte museum ter wereld en de ingang bevindt zich sinds 1989 onder een glazen piramide. 1989 was het jaar waarin werd gevierd dat 200 jaar eerder de Franse revolutie begon met de bestorming van de Bastille. Vooruitlopend op de festiviteiten werd Parijs aan een grondige schoonmaakbeurt onderworpen. Vroeger was het Louvre een koninklijk paleis, totdat Lodewijk XIV, de zonnekoning, in de 17e eeuw besloot om als koninklijke residentie het paleis in Versailles te bouwen. Een uitgebreid bezoek aan het museum neemt meerdere dagen in beslag. Er staan heel wat echte pronkstukken, waar de mysterieuze Mona Lisa van Leonardo da Vinci en de Venus van Milo er slechts twee van zijn. Ook de Joyeuse, het zwaard waarmee de Franse koningen werden gekroond, is van onschatbare waarde. Er zijn maar liefst 300.000 werken in het bezit van dit museum, terwijl er slechts een beperkt deel wordt geëxposeerd, tien procent naar men beweert.
Voorbij het Louvre kun je langs de Seine doorwandelen tot de Île de la Cité, het eiland waar de befaamde kathedraal Notre-Dame de Paris op is gebouwd. Je kunt via de zijkant van de kerk smalle trappetjes omhoog nemen om te ontdekken waar in de roman van Victor Hugo de antiheld Quasimodo leefde. Dat boek kun je ongetwijfeld tweedehands vinden in één van de vele boekenstalletjes die vlakbij de kathedraal langs de Seine staan opgesteld. Hier kun je al snuffelend ook allerlei authentieke souvenirs kopen, alsmede oude prenten, tijdschriften van vroeger of opnieuw populair wordende langspeelplaten.
Tegen het einde van de dag is het moment aangebroken om de métro te nemen naar Trocadéro. Wanneer je daar boven de grond komt zie je als eerste het standbeeld van de oorlogsheld maarschalk Foch. Even verder loop je tussen de twee paleizen van Chaillot door, op een plateau dat omgeven is door beelden en dat een onneembaar uitzicht biedt op de Eiffeltoren. Deze stalen kolos van ruim 300 meter hoog, die tegen de oorspronkelijke bedoeling in is blijven staan na de Wereldtentoonstelling van 1889, staat in het verlengde van vele fonteinen en beelden, aan de overkant van de Seine.
Je kunt zowel lopend als met de lift op de eerste of de tweede verdieping van deze metalen toren komen, om uiteindelijk enkel met de lift naar het topje te gaan. De trappen van de begane grond naar de tweede verdieping tellen wel iets meer dan 700 treden! Op de eerste verdieping is een reusachtige glasplaat ingelegd waar je overheen kunt lopen om je hoogtevrees of hoogteangst echt op de proef te stellen. De wachtrijen zijn vaak erg lang bij de liften dus indien je Parijs in een dag doet, zul je je tevreden moeten stellen met een vluchtige en wat afstandelijke blik op het kunstwerk van Gustave Eiffel.
Na al die uren slenteren kom je al snel aan het einde van de dag en wordt het donker. Als je de avond nog tot je beschikking hebt, staat de métro weer klaar om je mee te nemen richting Montmartre, naar de halte Anvers. Hier beland je in de rosse buurt Pigalle met het welbekende 19e eeuwse en nog steeds functionerende cabaret “Moulin Rouge”. Je kunt naar boven lopen, verder naar het noorden van de stad, om via lange trappen uit te komen voor de basiliek Sacré Cœur. Deze relatief jonge kerk van net meer dan een eeuw oud, kun je ook ’s avonds bezoeken. Daarna hoef je enkel nog maar neer te strijken in één van de restaurants langs of in nabijheid van de Place du Tertre. Jaren geleden was dit hét pleintje waar kunstenaars uit de stad zich verzamelden om te schilderen of te tekenen. Tegenwoordig heeft de horeca de vierkante meters van het plein opgeëist en lopen er enkel nog een aantal portrettekenaars rond die niet het talent of de charme hebben van de artistes van toen. Maar de eetgelegenheden zijn prima, soms met live muziek, en wanneer je na afloop van de maaltijd van tafel gaat en weer naar de kerk loopt, heb je vanaf de heuvel Butte Montmartre een adembenemend uitzicht over de stad. Alle grote monumenten die je in een dag tijd hebt gezien steken boven de skyline uit, in zacht licht. Dan begrijp je ook waar Parijs de naam Lichtstad aan te danken heeft.
Parijs in een dag! Mocht je meer tijd hebben, dan kun je hetzelfde parcours afleggen en de tijd nemen om overal op of in te gaan.
Foto's
