Parijs in sneltreinvaart (1)
Parijs
Frankrijk
RoyanvanVelse
Parijs in sneltreinvaart (1)
Als tijdens de schepping het licht in één enkele dag is ontstaan, dan zou het toch mogelijk moeten zijn om de Lichtstad in één dag te ontdekken. Je zou het denken maar toch bezoek je Parijs niet volledig in slechts één etmaal. Wanneer je niet genoeg tijd hebt om deze wereldstad uitgebreid te bezoeken maar je wilt toch wat onuitwisbare indrukken opdoen, dan heb je de optie om er vliegensvlug doorheen te lopen.
De dagtrip kun je dan beginnen bij de indrukwekkende Arc de Triomphe. In navolging van de Romeinse keizers liet Napoleon Bonaparte aan het begin van de 19e eeuw deze triomfboog bouwen. Hij staat op de Place de l’Étoile, een grote rotonde die vooral bij buitenlandse automobilisten berucht is. Verkeersregels lijken hier niet van toepassing te zijn. Gelukkig voor de voetgangers is er een ondergrondse doorgang naar de grote boog. De bouw duurde 30 jaar en de keizer heeft hem zelf nooit af gezien. Halverwege de werkzaamheden overleed hij als banneling op het eiland Sint Helena, midden in de Atlantische Oceaan. Toen zijn lichaam na jaren werd teruggebracht naar Parijs, werd hij alsnog eervol en triomfantelijk onder “zijn” boog gereden.
Onder het monument bevindt zich het graf van een onbekende soldaat uit de Grote Oorlog van 1914-1918. Daarnaast brandt de eeuwige vlam, dit ter nagedachtenis aan de gevallenen tijdens de twee wereldoorlogen. Je kunt de Arc ook van binnen bezoeken, tot op het dak, maar dat kost uiteraard tijd. Je hebt dan wel op 50 meter hoogte een panoramisch uitzicht over Parijs, en in de Arc zelf bevindt zich een tentoonstelling over de totstandkoming van deze boog.
Vanaf de Arc de Triomphe zie je in de verte de Obélisque staan, en in het verlengde daarvan de kleine Arc de Triomphe du Carrousel, en tenslotte het Louvre. Je loopt vanzelf in die richting wanneer je flaneert over de Champs-Elysées, de meest beroemde boulevard van Parijs met veel bekende en dure winkels. Er bestaan gemeentelijke voorschriften voor de kleuren die hier op de gevels mogen komen. Een bekende hamburgerketen laat hier dan ook geen gele letter zien, maar een gouden. Grote automerken hebben hier hun showrooms en in die van Renault kun je naast het kijken naar innovaties ook nog eens goed eten. Fouquet’s is een chique restaurant met een mooi buitenterras dat stamt uit 1899. Het werd toen al snel één van de bekendste restaurants van de hoofdstad. In het begin van de vorige eeuw kwamen hier de eerste filmsterren, niet in de laatste plaats omdat in dit restaurant in 1928 de eerste filmzaal van Parijs verscheen. Je zou er eens iets moeten gaan drinken, gewoon om er geweest te zijn. Een drankje is er niet echt goedkoop, maar je zit er wel op stand.
Voordat langs de boulevard de begroeiing begint in de vorm van een smal park, loopt er naar rechts, tussen twee paleizen door, een weg naar de Alexandre III brug, die wordt beschouwd als de mooiste van Parijs. De twee paleizen stammen uit 1900 en werden gebouwd voor de Wereldtentoonstelling van dat jaar. Nog steeds herbergen ze wisselende exposities. Na het oversteken van de prachtige brug over de Seine loop je over de Esplanade des Invalides. In de gebouwen die aan dit grote plein grenzen, zorgde Frankrijk vroeger voor de soldaten die tijdens de oorlogen gewond raakten. Aan het eind van deze esplanade staat een indrukwekkend gebouw met een reusachtige vergulde koepel. Het wordt verdedigd door een hele rij bronzen kanonnen. Als je doorloopt betreed je eerst een binnenplaats en wanneer je daar naar boven kijkt, zie je een beeld van Napoleon staan. Iets verder, onder de koepel, ligt de Franse keizer begraven in een grandioos praalgraf gemaakt van porfier, een gesteente dat behalve mooi ook slijtvast is.
De heerser die na de slag bij Waterloo verbannen werd had het zelf aangegeven: “Ik wens dat mijn overblijfselen rusten langs de oevers van de Seine, te midden van dat Franse volk waar ik zo van heb gehouden”. Om hem heen liggen familieleden begraven, waaronder zijn enige zoon die het Adelaarsjong werd genoemd. Napoleon II heeft nooit geregeerd en overleed op 21-jarige leeftijd ten gevolge van tuberculose in het Oostenrijkse Wenen, waar hij in ballingschap verbleef. Het was Adolf Hitler die in 1940, nadat hij Frankrijk had bezet, besloot om de resten van de zoon te herenigen met de vader. Ook liggen in prachtige graven generaals en maarschalken die veel voor Frankrijk hebben betekend. Maarschalk Foch († 1929) en maarschalk Lyautey († 1934) zijn er slechts twee van. In het Musée de l’Armée naast de koepel vind je honderden jaren aan Franse wapenhistorie terug en ook vele attributen die aan Napoleon hebben toebehoord. Achter glas staat hier tevens de opgezette schimmel Vizir, het laatste paard van Napoleon, dat een geschenk was van de Ottomaanse sultan.
Foto's
