C´est la vie.
C´est la vie.
In Parijs vervelen we ons nooit. Dit keer niet in de zomer maar een keer in de lente naar Parijs. Het weer was beter dan verwacht en de Bastille drukker en bekender dan ooit. De hele week al veel mensen in de metro gehoord die een tirade afstaken over hun werkeloosheid en gebrek aan geld om de monden van hun gezin te voeden. Meer en meer begon ik me af te vragen of dit in de zomer nou minder voorkwam omdat het dan rustiger is in Parijs of zet de crisis hier een duidelijke situatie neer.
En dan is het ineens 1 mei. Niet aan gedacht. Dag van de arbeid en zeker in deze tijden in Parijs een dag om actie te voeren. Gelukkig werden er vele voorbereidingen getroffen om demonstraties goed te laten verlopen en was alles dicht............Nou ja, bijna alles. Musea waren dicht, winkels waren dicht, maar de drukte bij de Eiffeltoren ging gewoon door en de meeste terrassen zaten vol. Jardin du Luxembourg nog nooit zo druk gezien. Heel Parijs leek wel uitgerukt. Op de Tour Montparnasse was het niet zo druk. Geweldig dat uitzicht en dat met dit weer. Helaas niet de camera meegenomen deze dag. Langzaam aan terug naar het hotel en ja, de Place de la Bastille is natuurlijk de plaats waar de actie is. Vele mensen op de been en misschien nog wel meer politie. De sfeer is goed maar alles wat open is, zit vol..........ook de vuilnisbakken.
Nooit gedacht deze dag eens zo intensief mee te maken. Geweldig om dit te mogen ervaren. Wat doen we hier eigenlijk de dag na Koninginnedag? Voor dodenherdenking en bevrijdingsdag? Want dat is het hier toch eigenlijk gewoon! Nog mooier is dat de volgende dag bijna alles opgeruimd is en alle hekken verdwenen zijn. Er is weer veel arbeid verricht in de nacht en de vroege ochtend.