Trip naar Marokko - deel 2
Dordogne, Limousin en Lot
Frankrijk
Flexmaister
Trip naar Marokko - deel 2
We zijn nu al ruim een week in le Palais,op de abdij waar Leks in het derde jaar van zijn strandballenopleiding zijn stage heeft doorgebracht met brandstofmanagement (houthakken), culinair management (helpen in de keuken (afwassen)) en entertainment management (mee eten met de gasten). Daar waar de overbuurvrouw, Florence, bizons fokt en samenwoont met twee mannen. Daar waar het coulisselandschap strekt zover het oog reikt. Daar waar geen stress is en de tijd lijkt stil te staan…
Tot wij hier aankwamen was dit een van de rustigste en bosrijkste streken van heel Frankrijk maarjah, geef ons een trekkertje, een bosmaaier, een kloofmachine en nog wat andere werktuigen en dit gebied is ineens toch wel 2000 vierkante meter bramenstruiken en 45 kubieke meter bos armer! En die stilte is overdag ook ver te zoeken want alleen Leks z’n boeren zijn al 10 km verderop te horen en dan nog maar te zwijgen over kettingzagen en bosmaaiers!
’s Avonds worden de werkschoenen en stinkende kleren verwisseld voor iets wat minder stinkt, niet onder de modder, mos of geplette naaktslakken zit en geen zoutvlekken van het zweet bevat en schuiven we vrolijk aan bij sjeike luitjes! Daar zitten we dan aan een tafel met zilveren kandelaars en verguld bestek om ons vervolgens in 3 gangen vol te vreten met allerlei culinaire hoogstandjes! Daar Stefan thuis het liefst boerenkool met worst naar binnen lepelt, was dit voor hem even wennen maar dapper als hij is, doet hij vrolijk met Leks mee aan dit vreetfestijn! En is er niet genoeg, dan gaan we naast de hond in de keuken liggen tot ons de restjes worden toegeworpen. Mocht dit zelfs nog niet afdoende zijn, kunnen Blanche & Beige, de sgeiten, ook nog van hun oud brood en verlepte sla bestolen worden.
Want wie werkt moet eten en omdat Leks zonodig de tractor (zo’n ding heet een trekker volgens Stefan) weer moest slopen zodat deze alleen nog maar achteruit kon rijden, moest er weer meer op de ouderwetse manier met boomstammen worden gesmeten. We hadden het kunnen weten:”Waar Leks naar kijkt, bezwijkt” en “Wat Leks heeft aangeraakt kan nooit meer worden gemaakt” zijn in onze sociale omgeving veelgehoorde kreten van wanhoop en irritatie.
Omdat de jongste sgeiten (2 broertjes) elkaar al aan het bespringen waren en de ezel de abdijmerrie bijna bezwangerde, vonden ze hier dat het tijd werd voor het grote amputatiespel AU!!! Het leverde een spektakel op wat zijn weerga niet kent en het is allemaal vastgelegd op video! Na de reis is dit dus tot in detail te volgen; hoe de geitenballen het veld in werden gesmeten en opgegeten door de abdijhond Uka. Hoe de losgeslagen ezel op heldhaftige wijze door Leks op de knieën werd gedwongen en hoe Stefan zonder schroom met de testikelen stond te jongleren… Maar heeft geduld, we kunnen immers nog niet alles verklappen! Dus helaas ook nog geen foto!
Wat we trouwens nog niet hebben verteld is waar de Abdij (l’Abbaye du Palais) precies ligt… Het ligt aan de D940a, de oude toeristische route tussen Guéret en Bourganeuf, in de Franse streek ‘la Creuse’ Als je Frankrijk binnenkomt dan neem je de 3e links, je houd Parijs aan, bij Parijs ga je de 2e rechts en dan rijd je er na zo’n 500 km zo tegenaan...
Bijbehorend videomateriaal:http://www.youtube.com/watch?v=WYDWR-zeZwA
Foto's
