Bretagne: op vakantie in de Europese Cariben
Op de eilanden voor de zuidkust van Bretagne waan je je soms in de Cariben. Maar pas op: de zee is hier verraderlijk ...
‘In dat sombere landschap nabij Raz, waar de velden door stenen zijn omsloten,’ zo schrijft de bekende Franse journalist Gustave Geffroy in zijn boek La Bretagne (1905), ‘moet een groot weerstandsvermogen in het ras aanwezig zijn, om zo de nederige en bescheiden algemeene vrolijkheid te kunnen handhaven bij de vijandige natuur tegenover die zee, die zo dikwijls wreed en woest is.’ Somber zou ik de kust van Bretagne niet noemen. Die gespleten kliffen zijn juist waar je als reiziger voor komt. Op de kop van Raz waan je je omsloten door oceaan. Het water is kraakhelder, soms glinsteren subtiele flinters turkoois je toe. Op een warme zonnige dag wekt de zee begeerte op; je wilt erin springen, liefst vanaf een hoge rots.
Verraderlijke kust
Maar onder dat uitdagende water is het verraderlijk – de onzichtbare rotsen zijn scherp als fileermessen en de stroming trekt je onherroepelijk de diepte in, aangemoedigd door de getijden. ‘De vloed komt met kleine witte randjes,’ schrijft Geffroy, ‘die het zand omzoomen als witte kant. Dan neemt de beweging toe, de wind stuwt de golven op, de golven worstelen tegen hinderpalen, en langzamerhand komen van den verren horizon reusachtige golven op, de ‘witte paarden van de zee’, waar een Grieks dichter van spreekt. Nu moet er worden opgepast. De golven zijn vraatzuchtig, zelfs in tijden van mooi weer.’ Dat de Bretonse kust verraderlijk is hebben vele schippers ondervonden. Op de duizenden rotspunten die vaak nog geen meter boven het water uitsteken zijn ontelbare schepen vastgelopen of opengereten. De kustlijn wordt dan ook streng bewaakt door vele vuurtorens en maritieme uitkijkposten.
Cariben voor de Franse kust
Ook als zeiler leun je op hun informatie en de weersvoorspellingen. Zeilen is de uitgelezen manier om de eilanden te verkennen die voor de zuidelijke Bretonse kust liggen, zoals de Glenan-archipel. We varen uit vanaf Benodet, een verfijnd dorp met een levendige haven. Het is ideaal zeilweer: de lucht hemelsblauw, de zee kalm, ons zicht reikt ver. Al gauw verschijnen aan de horizon de kleine eilanden, als molshopen. De Glenans tellen zo’n tien eilanden waar hagelwitte stranden te vinden zijn. Sommige strepen land hebben zelfs een huisje. De rest bestaat uit grote rotsen, verspreid over twee vierkante kilometer, waar aalscholvers, kleine plevieren en scholeksters leven. Tussen de eilanden liggen zeilboten voor anker. De bewoners luieren op het dek, kuieren over de stranden of verkennen de heldere onderwaterwereld. De archipel is sinds 1974 een natuurgebied en tevens een klein paradijs. Zo dicht bij het Franse vasteland en toch wanen we ons in de Cariben – spierwitte stranden, smaragdgroen water.
Zo kun jij ook eilandhoppen bij Bretagne
Ook op ontdekkingstocht voor de Bretonse kust? Huur een zeiljacht zoals een catamaran. Biedt veel ruimte, gaat snel, ligt stabiel en je waant je de Napoleon van de Franse wateren. Zeilervaring is zeer gewenst, in veel gevallen zelfs vereist. In sommige landen heb je ook een vaarbewijs nodig. Maar tot dusver nog niet in Bretagne. Het huren van een boot is prijzig; reken op € 300-500 per dag, afhankelijk van de omvang en opties van het zeiljacht. Maar als je met zes tot acht personen bent wordt het plots weer betaalbaar. Bootverhuurders zijn er legio. Heb je een bescheidener budget en wil je toch gaan eilandhoppen, dan vaart er tijdens het seizoen vanuit Benodet van dinsdag tot en met donderdag elke middag een toeristische boot naar het eiland Île Saint Nicolas. Je krijgt een uur de tijd om rond te wandelen, daarna vaart de boot verder langs de overige eilanden.
Dit artikel is geproduceerd door Columbus Travel (© Columbus Travel 2015)
