Wadlopen in de baai van Mont Saint-Michel
Wadlopen in de baai van Mont Saint-Michel
We mogen stampvoeten. Als kind werd het me afgeleerd maar nu mag het tijdens dit spoedcursusje 'drijfzand'. Ik sta op één plek en stamp de blote voeten hard op het natte zand. Langzaam zak ik weg in een steeds heftiger drillende bodem. Als ik tot aan de knieën ben weggezakt in het drijfzand is het genoeg. Ik gebruik de techniek die de gids ons heeft geleerd om weer los te komen en dat valt nog best tegen. Mijn zoon lacht; 'pa, vloed komt hier met 12km per uur dus ik zou een beetje opschieten'. Met een zuigende 'plop' schiet mijn laatste been los. Ik ben weer vrij en kan mijn weg vervolgen. Fijn dat dit gebeurd met een oversteek door kniediep water. Zijn mijn benen straks weer schoon.
We zijn in de baai van de Mont Saint-Michel. De beroemde baai van het nog veel beroemdere bouwwerk op een rotseiland in een verder vlak landschap. Wat maakt de 'Mont' elke keer weer een ontzettende indruk als je het silhouet in de verte ziet verschijnen. Nu zijn we dichtbij maar gaan het eiland zelf niet bezoeken. We blijven aan de buitenkant voor een wadlooptocht naar dat andere rotseiland in de baai.
Op Tombelaine stond ooit een net zo'n indrukwekkend fort maar die is al eeuwen terug vrijwel geheel afgebroken. De stenen werden gebruikt voor andere kastelen en landhuizen in de omgeving. Een restje toren en trapopgang zijn het laatste stukje ruïne. Tombelaine is het einddoel van onze wadlooptocht die vanaf de Mont Saint-Michel zo'n 3,5 uur zal duren. We lopen er niet rechtstreeks naartoe maar zoeken onder leiding van een gids eerst de plek op waar we de drijfzandles kunnen uitproberen. Voor de kinderen een motivatie om dat tijdens de hele wandeltocht te blijven herhalen. Waar dat kan zakken ze tot aan de knieën in het zand. Ik heb niet geteld maar vraag me af of ze allemaal het einde hebben gehaald...
We doen er zo'n twee uur over om bij Tombelaine, dat ruim 3km van de Mont Saint-Michel ligt, te komen. De gids vertelt over het wad in de baai. Over de grootste getijdenstroom van Europa en dat het water hier straks 8 meter hoger staat. Bij springtij zelfs 14 meter en wie in zee wil zwemmen moet eerst 25 kilometer lopen, zover trekt ze zich terug bij eb. Er zijn jaarlijks nog genoeg mensen die worden overvallen door de vloed. Je moet flink joggen om dat voor te blijven. Gelukkig loopt het meestal goed af maar de waarschuwingen om deze wandeling vooral met gids te maken hebben we ter harte genomen.
Een aantal keer steken we een sterk stromende 'rivier' over. Vaak zo'n honderd meter breed en niet dieper dan de knieën. Opvallend hoe sterk de ebstroom kan zijn. De jongere kinderen gaan aan de hand mee of worden opgetild. Het is goed te doen vooral door de stevige ondergrond. Want met uitzondering van de drijfzandplekken en het gladde, modderige begin bij de Mont Saint-Michel is het zand hard. De tocht maak je op blote voeten en dat is heerlijk.
Je kunt de overtocht niet alleen te voet maken maar ook ter paard. Dat levert een fantastisch gezicht op als een groep amazones de dieren in draf door zo'n waterpassage loodst. De meerdere groepen vervagen in de uitgestrektheid van het gebied. De Mont Saint-Michel wordt steeds kleiner maar is vanaf de enorme zandvlakte misschien nog indrukwekkender. Ik blijf er naar kijken als we bij Tombelaine zijn en daar onze pauze nemen. De gids vertelt over de geschiedenis van dit eiland waarna we in een rechte lijn terug open naar de Mont. Daar doen we amper een uur over. Wie wil kan de abdijberg nog bezoeken maar we kiezen voor een terugtocht naar de auto. Zo houden we het prachtige beeld van de vlakte in onze herinnering.
Praktisch:
Er zijn verschillende wadlooptochten rond de Mont Saint-Michel. Vanaf de abdijberg zelf zijn er speciale kinder/familie tochten waarbij je relatief dicht bij de Mont blijft en je de gevaren en bijzonderheden van het wad kunt ervaren. De tocht naar Tombelaine is de ultieme beleving van het gebied. In onze groep van ca. 30 personen liepen veel kinderen mee, al vanaf 5 jaar en die hebben zich, ondanks de duur van 3,5u uitstekend vermaakt. Het is ook een uitzonderlijke speeltuin van zand en water. Je loopt blootvoets, neem een rugzak mee voor wat profiand en je schoenen. De camera kan veilig mee, het is alleen de eerste 150m even oppassen daar het daar echt glibberig is. Reserveer vooraf, wij deden dat via www.cheminsdelabaie.com voor een zeer schappelijke 12 euro per persoon. De reservering verliep uitstekend met directe bevestiging en informatie (in Frans). De gids wacht je op links van de ingang van de Mont Saint-Michel en nam de tijd om tussendoor ook in het Engels uitleg te geven. Ga vooral niet zelf ver het wad op, je gaat snel begrijpen hoe onveilig het er kan zijn.