Waarschijnlijk ben ik de enige Nederlander die nog nooit in de Ardèche was geweest. Ik vond het dus maar eens tijd worden om zelf een kijkje te gaan nemen. En ik ben aangenaam verrast! De natuur, zo groen, zo ruig, zo mooi. We zaten in een rustig deel van de streek waar niet teveel toeristen waren. De grote trekpleisters hebben we maar even overslagen, en zelfs dan blijft er nog genoeg over om van te genieten. Vaak gingen we vroeg in de avond nog even een wandeling maken in de avondzon, zoals hier, vlakbij Jaujac. De kleuren en de vormen van de rotsen stelen de show op deze avond. Ik vond de natuur zelfs een tropische uitstraling hebben.