Incheck record , Lapland Style.

Door: Doppie

Geplaatst op Oct 26, 2011

Klik hier voor het voorafgaande verhaal: "Incheck Record , India Style."


6 weken later, Muonio, Fins Lapland.

De bus richting het vliegveld vertrekt om 9 uur precies vanaf hotel Harriniva, zonder mij. Ik zit rond de tafel met een onderzoeksteam van de Finse politie die mij en gids Ronny nog even willen spreken over de toedracht van het sneeuwscooterongeval.

De ook aanwezige aktiviteitenmanager Tarmo Liimatainen verzekert mij dat het niet lang zal duren en dat de klaarstaande privéchauffeur er voor gaat zorgen dat ik mijn vlucht naar huis ga halen. Geen probleem voor wat mij aangaat, als ik een half uur later vertrek dan de bus die er een uur over doet om in Kittilä te komen kan ik zo achteraan de rij aansluiten.

Ik doe tegen het onderzoeksteam het verhaal wat ik de afgelopen dagen al zo vaak verteld heb, Ronny geeft daarbij zijn opmerkingen en ook Tarmo doet verslag van het onderzoek wat hij als verantwoordelijke vanuit de verhuurder heeft gedaan.

Na een ruim half uur kijk ik eens demonstratief op mijn klokje, de heren snappen de hint en beëindigen het gesprek. Net als ik op wil stappen word ik teruggeroepen, iemand van het hoofdbureau van politie wil mij ook nog even spreken. De procedure vereist dat ik officiëel moet verklaren of ik Hillebrand strafrechtelijk wil laten vervolgen, geen sprake van natuurlijk, maar dit gesprekje zorgt nog een keer voor 10 minuten extra oponthoud.

Met 120 kilometer per uur rijden we over de 80 kilometer wegen terwijl de witberijpte bomen in het stralende zonlicht voorbij vliegen. Even knijp ik hem als we in het wintersportplaatsje Levi een politiewagen tegenkomen, de dienders houden het bij een een-beetje-zachter-maat-gebaar.

Om precies half elf ren ik zo snel als mijn gekneusde ribben toelaten de vertrekhal van Kittilä binnen. Zonder te verblikken of verblozen passeer ik de rij die voor de incheckbalie staat voor de vlucht van 2 uur later. De baliemedewerkster heeft begrip voor mijn verhaal en checkt mij in minder dan 2 minuten in.

Ik vlieg door de veiligheidsconrole, alle ijzerwaren en elektronica zoals altijd verzameld in een tasje zodat het poortje niet gaat piepen. Een medewerkster gooit snel de gatedeur open en de klaarstaande buschauffeur zet mij recht voor de vliegtuigtrap af.
Met een 'Welkom mijnheer van Ouwendorp, u bent precies op tijd' wordt de vliegtuigdeur achter mij dichtgetrokken.

In minder dan een kwartier van het parkeerterrein naar mijn stoel met extra beenruimte, benieuwd wat ze daar in India van vinden.


"Ik ga naar huis.........."