Is een camper voor slechts één euro per dag te mooi om waar te zijn?
Columbus-fotograaf Tim Bilman en -schrijver Tom Aussems gingen voor een schijntje met een wegbrengcamper in Europa op pad. En dat resulteerde in een ander soort ervaring dan ze hadden verwacht ...
Wegbrengcampers zijn populair. Het fenomeen ontstond in de VS en woei ruim een jaar geleden over naar Europa. Het idee is als volgt: fabrikanten en verhuurders hebben een camper staan op plek A, en die moet naar plek B. In plaats van dure chauffeurs in te schakelen bieden ze jou als reiziger de kans om die camper voor een schamel bedrag ‘weg te brengen’. Een win-winsituatie dus. Toen de eerste Europese wegbrengdeals online verschenen bedachten wij ons geen minuut en boekten we een spontane roadtrip. De camper stond op ons te wachten in München en moest vijf dagen later worden afgeleverd in Amsterdam. Totale huurkosten: vijf euro. Het leek bij voorbaat al te mooi om waar te zijn. En dat was het ook.
Breng deze camper maar weg naar het autokerkhof
Op tv kijken we graag naar programma’s over fanatieke autoverzamelaars. Daarin gaat een Amerikaan op het erf van een boer − in een loods of in het bos daarachter − op zoek naar zeldzame auto’s en autowrakken. Toen wij onze camper oppikten waanden we ons eveneens op zo’n autokerkhof. Twee van de drie campers verkeerden zo ongeveer in staat van ontbinding; de banden waren lek, de ruiten ingeslagen. Op de achterbank lag vuilnis en in de matrassen zaten gaten en vlekken. Verder waren de voertuigen bedekt onder een dikke laag herfstbladeren en besmeurd met vogelpoep. Deze campers stonden hier al zeker een jaar weg te rotten.
De autosleutel, die we even daarvoor hadden opgepikt bij het loket van een louche camping aan de overkant van de straat, bleek te passen in het slot van het achterste voertuig. Op het eerste oog leek de Toyota Voxy − om onduidelijke redenen geïmporteerd uit Japan − intact. Maar toen we instapten wachtte ons alsnog een onaangename verrassing: het stuur zat niet aan de linker-, maar aan de rechterkant. Het bleek nog best een uitdaging om rechts in de auto én rechts op de weg te rijden. Elke keer als we wilden invoegen of passeren, stak de bijrijder voor de zekerheid zijn hoofd uit het raam, om te controleren of er niemand aankwam. ‘Kom maar. Je kunt!’
Er was geen ontkennen meer aan: onze originele roadtripplannen konden regelrecht de prullenbak in. Slapen in de camper, en daarmee het vooruitzicht op een Beierse kampeerervaring, bleek onmogelijk. Het slaapgedeelte was simpelweg te smerig en de verwarming te defect. We beslotenom te redden wat er te redden viel. We volgden de Romantische Straße − een 385 kilometer lange route dwars door Beieren − en bezochten pittoreske stadjes als Harburg, Nördlingen, Dinkelsbühl en Bamberg. Na vijf spannende dagen arriveerden we zonder kleerscheuren op de afleverlocatie. Een illusie armer, maar een bizarre ervaring rijker.
Goed om te weten
Onze camper was eigendom van Wicked Campers en werd te huur aangeboden op Imoova, imoova.com. De huurprijs was € 1 per dag en de eenmalige boekingskosten bedroegen € 25. Pas na het boeken werd duidelijk dat er óók nog een borg van € 1000 moest worden betaald. Na terugkomst duurde het drie weken langer dan beloofd voordat de borg werd teruggestort.
Conclusie
Als er geen gekke dingen gebeuren kun je inderdaad voor een luttel bedrag een camper huren. Weet echter waar je aan begint. De kans is aanwezig dat je de camper niet als dusdanig kunt gebruiken. Bovendien is de klantenservice traag en vallen de (verborgen) kosten mogelijk hoger uit. Leuk, voor als je rondreist met een bescheiden budget en impulsief bent ingesteld. Maar anders niet.
