Het Hallerbos iets ten zuidwesten van Brussel is vooral bekend vanwege het blauwe tapijt van wilde hyacintjes dat zich elk voorjaar onder de - dan nog kale- loofbomen uitspreidt.
Het ruim 500 hectare grote bos bestaat voornamelijk uit loofhout (beuken, eiken, haagbeuken) en een kleiner deel naaldbomen.
In dit laatste deel zul je maar weinig bloemetjes in de ondergroei tegenkomen, maar in de rest van het bos steken de bolletjes hun bloemkopjes maar al te graag uit naar de voorjaarszon die nog rijkelijk tussen de takken door kan schijnen.
Afgelopen zondag kleurde de bodem al aardig blauw, maar ook de bosanemoontjes - wit en sommige teerroze- en het speenkruid - geel- waren nog goed vertegenwoordigd.
Wij parkeerden de auto bij P10, dichtbij het hoger gelegen deel van het bos, mi het mooiste deel. Vroeg in de ochtend is het er nog rustig, het licht het mooist en kun je er zelfs reeën tegenkomen.
Zie voor meer info: http://www.hallerbos.be/