Waltrude maakt deel uit van een geheel heilige familie. Dat komt, omdat in de vroege middeleeuwen de verbreiding van de christelijke cultuur vooral mogelijk werd gemaakt door schenkingen van adellijke families: zij stichtten kerken, kloosters en kapellen, en voorzagen in het onderhoud van bisschoppen en geestelijken. Omdat dat toen nog heel zeldzaam was, en bepaald ongewoon, werden vele leden van die families heilig verklaard.

Waltrudis werd geboren rond het jaar 600 en was de dochter van de heilige Walbert, gouverneur van het district Sambre-et-Meuse.

Zij was de zuster van de heilige Aldegondis, die later abdis zou worden in het klooster van Meubeuge. Waltrudis werd ten huwelijk geschonken aan de heilige Madelgaris, een hoge beambte aan het hof van koning Dagobert. Zij kregen vier kinderen die elk onder de heiligen worden gerekend: Landerik, de latere bisschop van Metz; Dentelijn, kort na zijn doopsel gestorven; Aldetrudis en tenslotte Madelberta; deze laatste twee werden door hun tante Aldegondis in het klooster opgevoed tot bewuste christenvrouwen. Volgens de verhalen was Waldetrudis een toonbeeld van christelijke deugd, zowel binnen als buiten haar gezin. Zij weet haar man te bewegen om monnik te worden; vanaf dat moment noemt hij zich Vincentius Madelgaris.

Zijzelf ontvangt niet lang daarna in een droom een teken: Sint Gorik, de bisschop van Kamerijk reikt haar een beker wijn. Als zij ervan gedronken heeft, krijgt zij een afkeer van al wat gewoon aards is, en verlangt naar iets hogers. Wanneer zij de mensen om haar heen om raad vraagt omtrent deze droom, wordt zij vierkant uitgelachen. Toch bouwt zij in de buurt van de huidige plaats Bergen (Mons) een klooster, waar zij jonge vrouwen en meisjes opneemt om gezamenlijk hun leven aan God toe te wijden. Nog één keer krijgt zij de aanvechting om haar vroegere adellijke leven, met al wat daar bij hoort aan status en comfort, weer op te pakken, en deze strenge kloosterlijke levenswijze te laten voor wat zij is. Als zij eenmaal hier doorheen is, wordt zij een inspirerende kloosterlinge. Haar zuster Aldegondis komt herhaaldelijk haar raad inwinnen en zij doet links en rechts wonderen: ze geneest kinderen met een kruisteken; geld voor de armen blijkt zich te vermenigvuldigen.

Ze wordt in 727 door de heilige bisschop Hubertus van Tongeren heilig verklaard. Haar relieken rusten in Bergen.

(heiligen net)