Tja… spijtig, spijtig, spijtig…
En vooral ook jammer.
Want wie dit leest, is te laat.
Hier had u bij kunnen zijn. Maar 't is al gedaan.
Over. Uit. Toe. Dicht. Einde oefening. Op slot. Pindakaas.
En 'k zal er nog een snufje zout aan toevoegen: de volgende keer is pas over drie jaar!
Dus.

(even een witregeltje hier om u de gelegenheid te bieden de opwellende tranen uit uw ooghoeken te deppen)

Dat wordt wachten. Want dat moet.
Niet van mij hoor. Welnee.
Van uzelf. Want hier wilt u heen.
Noteer maar vast in uw agenda: L I C H T F E S T I V A L G E N T !
U heeft vast nog niets staan eind januari 2018…

Kom wel op tijd. Want hoewel de Gentenaren de boel organisatorisch best aardig in de smiezen hebben, bleek deze derde editie met 640.000 bezoekers, verdeeld over vier best frisse winteravonden, voor hen toch ook wel ietwat verrassend aan de drukke kant. Drukke kant als in: té drukke kant. Vooral deze zaterdagavond.

Niet vreemd, want met tal van ultraprofessionele lichtshows en -attracties is dit gratis(!) evenement er eentje uit de buitencategorie wereldshow. Gerenommeerde lichtkunstenaars uit heel de wereld tonen... oh sorry, het is toonDEN... in (of eigenlijk op) Gent hun kijk op 'the magical art of light'.

De bottleneck in het parcours vormde de ongeveer vijfkommatweeënentwintig meter smalle Mageleinstraat vanwaar ik u hier, van muur tot muur (middeleeuws trapgeveltje rechts en kloostermopgemetseld pandje links) als een harinkje in een ton ingeklemd tussen een kluwendrom van traaggestaag voortschuifelende mensenlichamen, een hemel(s)shot toon. Het neutraal verlichte kwart na acht tonende majestueuze Belfort van Gent op de achtergrond van een tussen de eeuwenoude gevels gespannen patroon van van kleur veranderende lichtkabels in combinatie met wisselend belichte muurprojecties.

Magisch realisme gevisualiseerd door licht, kleur en patronen.
Hardopse ooh's en aah's zijn toegestaan.

2018 dus.
Genoteerd?
Dan is ook de Kattenstoet in Ieper er weer overigens.
Maar dat terzijde.
Daar heeft u nog kans op dit jaar (o;