Sociale - en portretfotografie
Sociale - en portretfotografie
Sociale - en portretfotografie moet voor mij altijd eerlijk gebeuren, of het in de eigen bekende omgeving of in een ver land bedreven wordt. Daarmee bedoel ik dat paparazzi-gedrag voor mij altijd uit den boze is. Geen gedoe met telelenzen, nee, 'k loop altijd en overal rond met m'n camera voorzien van een groothoek-zoomlens. Daarmee maak ik me kenbaar en stel mezelf ook als kwetsbaar op.
Hoe ik de beste resultaten in deze discipline bereik is eigenlijk heel eenvoudig.
Als ik een onderwerp zie ga ik er op af en installeer me er meestal dichtbij op en/of neem aan de situatie deel. Het kan wel tot een kwartier in beslag nemen om de mensen 'op hun gemak' te stellen. Dat hele proces gebeurt ook zonder dat ik toelating vraag om te mogen fotograferen. Door die manier van werken kan ik er immers van uitgaan dat ze voldoende tijd hebben om aan te geven wie of wat niet gefotografeerd mag worden. Intussen heb ik ook al lang uitgemaakt hoe het licht het beste op de situatie inspeelt en van waar ik de achtergrond wel/niet in beeld heb.
Als ik denk dat het moment rijp is kan het fotograferen beginnen. De betrokkenen doen intussen al lang gewoon voort waarmee ze bezig waren/zijn. (als je zoals ik enkel met het aanwezige licht werkt onderbreken mensen ook nooit hun activiteiten door flitslicht). Meestal neem ik in alle stilte een 5-tal foto's die ik dan afsluit met een 'Bedankt' of 'Thanks'.
Portretfotografie gaat ietsje verder omdat ik dan van héél dichtbij m'n opnames maak, soms van op maar 1 m. Maar de gevolgde methode is dezelfde. Wel is het zo dat ik m'n camera voor portretfotografie vooraf altijd op f.2,8 instel, oogcontact in m'n foto's nastreef en op de ogen scherpstel.
'k Ben altijd op stap met een 18-50 mm en fotografeer enkel in RAW. Dat biedt het voordeel dat de kleuren heel zelden dichtlopen en er doortekening in de partijen zit. D's heel belangrijk voor de witte partijen die overbelicht zouden kunnen zijn (denk maar aan de achtergrond bij tegenlicht-portretten) maar ook voor de zwarten die durven dichtlopen tot 1 vlak.
Mijn RAWs ontwikkel ik eerst (op een scherm dat ik elke 14 dagen kalibreer) in Lightroom 4 van Adobe en doe de eindafwerking in Photoshop van Adobe. In dát programma kies ik de volgens mij perfecte uitsnede, verhelder of verdonker eventueel nog een deel van de foto, trek er een kaderke rond en voeg mijn initialen toe. Nadien sla ik m'n foto, die nog altijd 18 bits is, op als PSD (= Photoshopbestand) om er nadien nog altijd alle wegen mee uit te kunnen. Voor deze site zet ik pas nadien de foto om naar 1000 pix in de breedte en naar 8 bits om als JPG te kunnen opslaan.
Eddy Roose (België)