Alleen de vogels
Gyeonggi-do
Zuid-Korea
Awesomemore
Alleen de vogels
Toen op 27 juli 1953 het gebulder stopte, bleven 4 miljoen paar ogen voor eeuwig gesloten. Een waterige zon kwam op, verscholen achter optrekkende kruitdampen. Een eeuwenoude cultuur lag aan puin, vermorzeld tussen de kaken van de koude oorlog.
Zestig jaar later zijn rook en puin verdwenen. Maar de mensen zijn nog niet vrij. Terwijl de zuiderlingen zich warmen aan het economisch vuur dat brandt als nooit tevoren, verkleumd de kou van de oorlog nog steeds de botten van de noorderlingen.
Mijnen en prikkeldraad. Ze verscheuren families, historie, een land. Op de grens tussen Noord en Zuid Korea is het verdriet tastbaar. Net als de hunkering naar verzoening. Met als symbool een trein.
Een reis naar Zuid-Korea is eigenlijk niet compleet zonder een bezoek aan de grens tussen Noord en Zuid. Hier, op de 38ste breedtegraad, kun je je verbazen over waartoe wij mensen in staat zijn. Hoe dicht verstand en verbijstering bij elkaar liggen. De grens, dat zijn wij. Allemaal lopen we over het randje van goed en kwaad. Sommigen verdwalen per ongeluk, anderen kiezen er bewust voor het rechte pad te verlaten.
Zo zwart-wit als de wereld van de Amerikaanse militair die ons rondleidt zit de werkelijkheid denk ik niet in elkaar. Maar neem het hem maar eens kwalijk. Amper 20, ver van huis en wonen en werken in een van de zwaarst bewapende stukken aarde: de Demilitarized Zone (DMZ). Een naam die in alles de werkelijkheid tart. En daarom ook zo treffend is.
Vanuit Seoul kun je de DMZ in een dag bezoeken. Want het kapitalisme stopt niet voor mijnen en prikkeldraad, het leeft er juist van. De keuze uit touropertors die je in een dag langs (en een stukje over) de grens leiden, door een geheime tunnel sturen, naar het hagelnieuwe en ongebruikte treinstation brengen en naar Noord Korea laten turen is groot. Bijna net zo groot als het standbeeld van Kim Jung Il en de 600 kilo wegende vlag die je kunt zien vanaf een van de observatoria aan de grens. Voor het beste plekje op de eerste rij van verbazing kun je boeken bij de vrijetijdsorganisatie van het Amerikaanse leger: Koridoor (http://www.koridoor.co.kr/).
Op eigen gelegenheid de grens opzoeken kan ook. Per auto of met de bus is het bijvoorbeeld een uurtje tuffen naar het Odusan Unification Observatory. Van hieruit kun je Noord Korea met het blote oog bekijken. Een andere optie is het 'Imjingak resort'. Dit is een park aan de oevers van de Imjin Rivier waar de Freedom Bridge en spoorlijn naar het Noorden symbool staan voor de scheiding tussen de landen. Om het allemaal nog wat gekker te maken staat hier zelfs een klein pretpark.
De natuur ondertussen, trekt zich niets aan van onze tekortkomingen. Welig tiert ze in de DMZ, dat is uitgegroeid tot een belangrijke habitat van een Aziatisch vredesbeeld: de kraanvogel.
Aan symboliek geen gebrek in niemandsland.
Foto's
