Arachnofobie in de slaapkamer

Door: Erinrowley

Geplaatst op Mar 20, 2013

Bijna iedereen is er wel mee bekend – een grote angst! Die van mij is al sinds vele jaren spinnen. Niet alleen grote, nee, ook kleine huisspinnen. Zit er ergens een verstopt in een klein donker hoekje… Ik spot hem wel om er vervolgens voor te zorgen dat hij buiten wordt gezet. Wie ook bang is voor een bepaald dier kent het gevoel wel. Je speurt alle hoeken en gaten af om er zeker van te zijn dat ze er NIET zitten. Zodra dat gebeurd is kan je eindelijk met een gerust hart je gang gaan.

Als vermeende wereldreiziger wordt er door menig mens tegen mij gezegd; “ Maar als je zo bang bent voor spinnen, waarom ga je dan naar al die landen waar juist grote spinnen zitten?” Tja, wie de wereld wilt zien kan er niet omheen. En ik dus ook niet. Zodoende ging ik op mijn eerste verre reis; backpacken door Vietnam. Na ongeveer een week reizen kwam ik de eerst grote spinnen al onverhoopt tegen! Na het bezoeken van een paar grotten moest ik terug door een heel smal jungle pad om terug te komen bij de in- (en tevens ook) uitgang. Al snel toen ik de grot uitkwam en een smal begroeid pad voor mij zag begon mijn hart sneller te kloppen en vergrootte mijn ogen om in alle hoop geen spinnen te kunnen ontdekken. Geluk staat niet al te vaak aan mijn zijde en dus ook op dat moment niet. Een grote zwarte spin met dunne poten en gele vlekken hing vlak naast mij in een boom. Zo snel als ik kon en met ogen strak gericht op de grond ben ik in hoog tempo naar de uitgang gelopen. Het erge is dat als je weet dat ze er zitten je gewoon niet rustig meer kan doen, maar ik had het in ieder geval overleefd.

2 weken later was ik in een heel basic hostel aan het strand Mui Ne. ‘s middags na even op het strand te hebben gelegen ben ik in mijn kamer gaan douchen. Er waren geen haakjes in de badkamer zelf, maar wel op de muur van de slaapkamer. Daar heb ik dus mijn handdoek gehangen. Lekker belangrijk detail denk je waarschijnlijk? Toch wel! Toen ik uit de douche kwam pakte ik onoplettend mijn handdoek, maar in mijn ooghoek zag ik een grote bruine vlek op de muur waar ik net mijn handdoek vandaan haalde. Ik keek terug naar de muur en zag daar een grote behaarde bruine vogelspin op de muur. Ik stond stil en riep met een bibberstem naar mijn reisgenootje die toen net onder de douche stond dat die eruit moest komen. “Waarom?”, “En waarom huil je?”… Er zit hier een hele grote spin! “Die haal ik straks wel even weg”. Dikke doei, straks ging natuurlijk echt niet werken, dat moest nu! Eenmaal het formaat gezien viel de optie om de spin zelf even weg te halen natuurlijk weg… Reisgenootje naar beneden om de eigenaresse te halen om dat beest weg te halen. Ik bleef op de uitkijk om zeker te weten waar de spin zich steeds bevond. Toen de eigenaresse eindelijk boven was besloot ook zij dat ze de spin niet wilde verplaatsen maar haar man er even bij ging halen. Een oude man kwam toen vervolgens de kamer binnen. Hij schoof het bed opzij, waar de spin inmiddels achter was gekropen, pakte hem met zijn blote handen en heeft hem naar buiten gegooid. Zo klaar als een klontje dus, zou je zeggen!

Ik heb nog lang na zitten beven. De hele kamer is daarna doorgespit zonder nog een spin te vinden, gelukkig! Die nacht heb ik echter geen oog dicht gegaan en ben ik om 4uur maar opgestaan om een mooie zonsopgang te bekijken.