Op de fiets in Nha Trang
Op de fiets in Nha Trang
Ons hotel in Nha Trang is een typisch hoog en smal Vietnamees gebouw. ’s Ochtends wordt de garage omgebouwd tot ontbijtzaal. Na het ontbijt huur ik voor een luttel bedrag voor een dag een fiets om de stad te verkennen. Na de eerste schrik in Saigon ben ik inmiddels gewend aan het drukke verkeer, behendig laveer ik tussen de massa’s brommertjes door. Ik voel me op mijn gemak zo op de fiets, en je kunt in Vietnam als vrouw alleen over straat zonder lastig te worden gevallen. Eerst peddel ik naar de vissershaven. De helblauwe vissersvloot gaat voor anker in de monding van de rivier de Cai, even ten noorden van het centrum van de stad. Een visser is bezig zijn “coracle”met pek bij te werken, deze ronde gevlochten bootjes worden gebruikt om aan en van boord te gaan en om de vangst aan wal te brengen. Het is warm, dus leg ik aan bij een lokaal “terrasje” om op een klein plastic stoeltje een flesje groene thee te drinken. Achter dit primitieve terrasje is de woning wel voorzien van een computer, waarachter de dochter des huizes in haar schooluniform plaats neemt om haar huiswerk te maken. Aan de overkant van de rivier liggen de Pa Nagar Chamtorens. De fiets gaat in de bewaakte fietsenstalling, te voet klim ik naar boven. Vier torens van dit hindoe tempelcomplex zijn nog intact. Aan deze kant van de rivier is een klein strandje waar een hanengevecht plaats vindt, een voor ons minder prettig aspect van de Vietnamese cultuur, de kemphanen zijn al flink kaalgepikt. Na een lunch, vis natuurlijk, fiets ik naar de Long Son pagode aan de andere kant van de stad. Ik betaal hier het tienvoudige van de fietsenstalling bij de Chamtorens aan iemand die een oogje op mijn fiets houdt!, en wordt ook geprest om ansichtkaarten te kopen ten behoeve van de kloosterschool, immers ik heb geen entreekaartje hoeven kopen! Via meer dan 100 traptreden bereik ik het metershoge witte Boeddhabeeld op de heuvel Trai Thuy. Van hieruit heb je uitzicht op de stad. Onderweg passeer ik de verblijven van de monniken (en/of nonnen?) waar een stokoud vrouwtje rondscharrelt, en een “bell-tower” waar een monnik op de klok slaat. Ik besluit mijn fietstocht aan de promenade die langs het lange gemeentestrand loop, en geniet met een schandelijk duur biertje nog wat na op het terras van de Sailing Club.