Raiwai?
Mekong Delta
Vietnam
Svangelderen
Raiwai?
“You want rai wai?” vraagt onze gastheer met een vriendelijke glimlach. “Raiwai?” herhaal ik vragend. Nu zegt hij iets terug wat klinkt als “wai rai”. Beleefd knik ik, hij knikt terug en lachend verdwijnt hij uit zicht. Ik ben benieuwd waar hij mee terug gaat komen.
We zitten in een klein guesthouse ergens in de mekong delta. Er rijden hier geen bussen naartoe. De omgeving bestaat uit uitgestrekte rijstvelden en rivierdelta’s. Toeristen zijn er amper te bekennen. Vandaar dat wij erg veel aandacht krijgen. Elke dag komen er wel een paar mensen op scootertjes of fietsen zomaar even aanwaaien. We worden aangestaard en er wordt flink gegiecheld om onze lengte. Toch is dit een guesthouse, dus je zou verwachten dat er wel vaker mensen komen. Gezien de staat van de kamers, vraag ik me af hóe vaak er precies gasten zijn. We mochten uit alle drie de kamers kiezen, allen even ruim. Uiteindelijk kozen we voor die met de minste dode kevers. Ze liggen werkelijk overal. Dikke zwarte beestjes met de pootjes omhoog. Maar ja, de kamers en de omgeving zijn prachtig. En het kost haast niks. Alle kevers dus snel in een plastic tasje geveegd met wat wc-papier, de hoekjes gecheckt op engere beesten en toen de tassen uitgepakt.
Nu zitten we voor de tweede avond op iets wat je met een beetje fantasie een terras kunt noemen. Overwoekerde tuin komt er dichterbij in de buurt. Het wiebelige plastic tafeltje is speciaal voor ons gedekt met een felgekleurd plastic kleed. We hebben zelfs een menukaart gekregen. Niet je daar veel aan hebt. Als vegetariër heb je hier niks te zoeken, er staat alleen maar vlees en vis op de kaart. En wat voor vlees. Cavia, schildpad, slang en vooruit: kip. En een bizarre vis. De cavia is op. En de schildpad ook. Gisteren hebben we een kipje verschalkt. Heel vers, hij werd zo uit de tuin gehaald, neer geknuppeld en mee naar de keuken genomen. Vandaag gaan we voor slang. Onze vriendelijke gastheer komt hem eerst even laten zien. Of de slang naar wens is? Ik kijk naar de zeer levendige slang en knik verbaasd. Snel maak ik een foto van de man, en voel me een verschrikkelijke toerist.
Hij brengt de slang richting keuken en komt dan terug met de vraag of we ‘snakeblood with rai wai willen’. Inmiddels ben ik een beetje gewend aan de vreemde Engelse uitspraak hier. Maar rai wai kan van alles betekenen. Ik gok op iets met rijst. Alles is hier met rijst. Gebakken rijst (fry rai), gewone rijst (plai rai) of witte rijst (wai rai). Al snel komt de man terug, maar niet met een kom rijst, maar met een karaf roze vloeistof. Hij schenkt het met grote zorgvuldigheid in drie elegante glaasjes. We proosten en nemen een slok. De weeë ijzerachtige smaak van bloed vult mijn mond. Meteen daarna brandt een gigantische hoeveelheid alcohol in mijn keel. Ik hoest en probeer de afschuwelijke smaak uit mijn mond te krijgen. De man kijkt me grijnzend aan. Rai wai is dus rijstwijn. Met slangenbloed. Als de man weer richting keuken loopt giet ik snel mijn glaasje terug in de karaf. De smaak probeer ik uit te drijven door bijna de hele kan met wat hier door moet gaan voor ijsthee leeg te drinken.
Slang hoeft blijkbaar niet lang te bakken want daar komt ons eten al. Stukjes slang met de huid er nog aan liggen in een mooi opgemaakte schaal. Aarzelend steek ik een stukje in mijn mond. Het smaakt niet naar kip. Qua textuur doet het me aan inktvis denken, qua smaak niet. Eigenlijk is het erg lekker! Vol smaak eet ik de halve slang op, tot ik per ongeluk een verkeerd stukje pak. Hier gebruiken ze nog álles van een beest. Dit juich ik toe, maar uit ervaring weet ik nu dat slangeningewanden niet mijn nieuwe favoriete eten gaan worden. Hoewel het wel beter te hebben is dan die rai wai. Morgen gaan we die gekke vis maar eens uitproberen, en daarna is het tijd om weer verder te gaan.
Foto's
