8-11 november: Hue en Hoi An

Door: Montsemario

Geplaatst op Nov 11, 2012

Met de nachttrein zijn wij op 7 november vertrokken richting Hue (zo'n 800 km ten zuiden van Hanoi vandaan). Wat een verschil met de treinen in China! Veel simpeler en vooral veel minder schoon! Maar het kan er mee door. Dit maal hebben wij Nederlandse reisgenoten, een net afgestudeerd stelletje dat een jaar lang gaat reizen door Azie, Oceanie en Zuid of Noord-Amerika. Met hen hebben we een gezellig spelletje Risk gespeeld op Mario's tablet, erg leuk! (Later zijn we ook hen weer tegen het lijf gelopen in Hue, het is een kleine wereld!). De trein kwam rond 11 uur aan in Hue, waar wij meteen treintickets hebben gekocht voor 10 november naar Hoi An. Aangezien de stad (op de kaart) erg dicht bij leek hebben we besloten te gaan wandelen. Nou, dat hebben we geweten. Het weer in Hue was namelijk schitterend! Rond half 9 's-ochtends al rond de 25 graden en ontzettend zonnig! Tot overmaat van ramp (achteraf bezien wel grappig) hebben we de verkeerde brug genomen en een enorme omweg genomen Maar goed, uiteindelijk hebben we ons hotel gevonden. Na een heerlijke douche zijn we gaan luncheen en hebben we een beetje rondgelopen. De grootste 'attractie' in Hue is de imperial city, maar die wilden we bewaren voor de tweede dag. Dus besloten we een motorcycle te huren. Iedereen rijdt op die dingen, hoe moeilijk kan het zijn toch?! Bleek iets minder waar te zijn. Na een uitgebreide uitleg van onze super lieve receptioniste startte Mario de brommer in ons gangetje. De eerste paar meter gingen prima, dus Montse stapte vol vertrouwen achterop, klaar om een iets verderop gelegen keizertombe te bezoeken. We wachten tot er geen verkeer meer van links komt, Mario start de brommer en..... gaat vol vaart tegen het verkeer in de bocht om naar rechts. Voor toeschouwers waarschijnlijk een hilarisch scenario: Mario die probeert de brommer te stoppen en Montse die gillend achterop zit! Anyway, het is uiteraard goed afgelopen, maar we besloten toch maar te gaan voor de veiligere versie: een fiets. We hebben heerlijk rondgefietst langs de rivier en terug. In de late middag hebben we ook nog een martktje bezocht, altijd leuk! We zijn gaan eten in een tentje die werd aangeraden in onze gids, waar de eigenaar fotograaf is en het restaurant een soort van expositie is van foto's, erg indrukwekkend en inspirerend!
De tweede dag in Hue zijn we naar de Imperial city gegaan, een enorme oude stad waar de vroegere keizers woonde
n. Veel groter en indrukwekkender dan wij oorspronkelijk hadden verwacht. Al met al is dit een erg leuke stad gebleken.

Op 10 november zijn we in de vroege ochtend met de trein vertrokken naar Hoi An. Dit zou het mooiste stukje zijn om te zien. en dat klopt! De trein rijdt langs de kust naar het zuiden, langs schitterende kustlijnen en baaien, het was het waard! Eenmaal in Hoi An zijn we gaan lunchen en gaan rondlopen en hebben we de zeer bekende Japanse brug bezocht. Hoi An is een ontzettend schattig stadje/dorpje. Het enige nadeel is de vele toeristen. Hoi An is de stad van de Tailors, tig winkeltjes die kleding voor je op maat maken. Gelet op het schitterende weer (30 graden en super zonnig weer) en alle weerkanalen regen voorspellen voor de komende week, hebben de besloten de tempels en andere bezienswaardigheden te bewaren en op onze luie kont op het strand te gaan liggen. HeerlijK! Wat een topplan! Eerst een mooie fietstocht van 20 minuutjes langs rijstvelden, buffels en palmbomen, komen we aan op het strand!! Wat heerlijk om op een strand te liggen waar 'echte' palmbomen op het strand staan. Het zeewater van de Zuid Chinese Zee (zo heet het hier officieel, maar de Vietnamezen willen hier niet aan en noemen die East SEa), is heerlijk warm! Wel is het minder helder dan bijvoorbeeld de middenlandse zee. Na heerlijk luieren en zwemmen zijn we teruggefietst en gaan douchen want we hadden afgesproken met Gaby en Juan (de Argentijnen waar we het eerder al over hadden, die wij overal lijken tegen te komen). Met hen zijn we gezellig uit eten gegaan in een tentje die zij al kenden. Eten was heerlijk en spotgoedkoop en het gezeldschap erg leuk!


Op 11 november hebben we My Son bezocht, een tempelcomplex van het vroegere Cham koninkrijk (een soort van mini Ankor Wat van Cambodja). "Helaas', is dit de basis van de Vietcong geweest tijdens de oorlog en de Amerikanen deze plek enorm hebben gebombardeeerd. Onze gids was hier duidelijk boos over (heeft meerdere keren aangegeven dat de Amerikanen alleen hebben vernietigd en niets hebben opgebouwen en heeft ons gewezen op de vele bomkraters die nog te zien zijn. Tegelijkertijd had hij wel een petje op met de Amerikaanse vlag, tja.... Het bezoek aan de tempels was erg interessant en hoewel een groot deel ervan is beschadigd, erg mooi om te zien. Het weer was gelukkig minder slecht dan verwacht. De afgelopen dagen zeggen alle kanalen dat het vandaag aan een stuk door zou regenen. In de ochtend keek Mario nog even op de tablet en stond er ineens 'overwegend droog'. Gelukkig, dachten wij nog! Totdat we uit het raam keken en het met bakken uit de hemel kwam vallen, indrukwekkend erg! Hmm..... Gelukkig knapte het weer op en werd het zelfs nog zonnig! Vanuit de bus net voor My Son hebben we trouwnes nog even gezwaaid naar Sander en Sara-Mae die in een andere bus zaten. (Aangezien we iedereen die we hier ontmoeten tig keer opnieuw tegen komen, zat het er dik in dat we ze eens tegen het lijd zouden lopen!). In de middag hebben we de overige tempels nog bezocht die we nog niet hadden gezien. Er zitten er een paar hele mooie bij! Verder hebben we het hotel in Ho Chi Minh vast geboekt. Morgen vliegen we om 8 uur in de ochtend naar Ho Chi Minh (saigon). Op naar nieuwe avonturen...l;

Ps. Foto's staan op http://www.flickr.com/photos/14971012@N06/