Chaos en hitte in Hanoi
Hanoi
Vietnam
WeirdosopWereldreis
Chaos en hitte in Hanoi
24 - 26 mei
De volgende ochtend was het dan écht zover: we gaan naar Hanoi! Bij de incheckbalie aangekomen blijkt er echter iets fout te zijn gegaan met het omboeken van onze vlucht – dat hadden ze namelijk niet gedaan. Gelukkig was de vlucht niet vol en konden we gewoon mee! Het was maar twee uurtjes vliegen naar Hanoi maar we kregen alsnog een uitgebreide maaltijd aan boord. Om 9:30 uur landden we in Hanoi (het is hier een uur vroeger dan in China) en gingen we naar de immigratie. Daar kregen we het visum in onze paspoorten geplakt/gestempeld en toen mochten we Vietnam in! Met een taxi waren we binnen een half uurtje in ons hotel. Hanoi is véél chaotischer en drukker dan welke stad dan ook in China. Overal rijden duizenden scootertjes en niemand houdt zich aan de regels (zo rijden ze bijvoorbeeld gewoon door rood licht). Iedereen heeft hier ook mondkapjes op, net als in China, maar dan zijn ze veel modieuzer. Je hebt ze in allerlei soorten: met bloemetjes, streepjes, je kan het zo gek niet bedenken! Ons hotel ligt in een klein, smal straatje en we worden heel vriendelijk onthaald. We krijgen een welkomstdrankje en we mogen de hele dag door gratis nieuwe sapjes vragen. Omdat we een dag later zijn aangekomen, hoeven we de nacht die we niet zijn geweest niet eens te betalen! Super aardig, want ze hebben die kamer natuurlijk wel voor ons vastgehouden. De kamer is heel groot en het bed is heerlijk. En het kost allemaal niets! Het heeft helaas de hele dag non-stop geregend, dus we hebben lekker gerelaxt in onze kamer.
Het ontbijt zit ook bij de prijs inbegrepen en je mag zoveel bestellen als je wilt! We namen allebei een lekkere chicken sandwich en verse jus d’orange (was niet heel vers, maar wel lekker). Daarna zijn we even door de stad gaan lopen. Het was gelukkig een stuk beter weer dan gisteren. Hanoi is dan wel erg druk en chaotisch, het is wel een hele leuke stad! Overal zijn kleine, schattige straatjes en je ziet nog duidelijk de Franse invloeden. Overal lopen straatverkopers die je van alles aan willen smeren. Een vrouw liet weten dat we een foto van haar mochten maken en daarna mochten we een van haar lekkernijen zelfs proeven (het was een soort gefrituurde suikerbonk, super zoet). Eerst zei ze de hele tijd: no money, no money! Maar toen we weg wilden lopen, wilden ze opeens dat we een hele zak van die suikerbonken gingen kopen… Mooi niet! We liepen nog naar een grote overdekte markt, waar ze van alles en nog wat verkochten. Wij keken vooral bij de souvenirkraampjes. We zijn echt een beetje verslaafd geworden aan souvenirs kopen, we hebben nu ieder een koffertje vol! Ook hier konden we ons weer niet inhouden en kochten we magneetjes, doosjes en lampionnen…
Op de terugweg naar het hotel, aten we ergens een heerlijk ijsje. Opeens zagen we een enorme spin lopen in het restaurant! De medewerkster wist daar wel raad mee: ze pakte hem op in een servetje, kneep hem fijn en gooide hem in de prullenbak. Opgelost! Het is onwijs benauwd in Hanoi, nog erger dan in Hong Kong! De gevoelstemperatuur ligt hier rond de 45 graden. ’s Avonds aten we bij La Place (dit restaurant had toevallig dezelfde naam): we hadden heerlijk eten voor een paar euro. In het restaurant hingen allemaal oude Nederlandse posters over de koffie van Albert Heijn, was wel grappig om te zien.
De volgende dag stonden we ook weer vroeg op, want we wilden na het ontbijt naar het mausoleum met Ho Chi Minh erin. We gingen er met de taxi heen en toen sloten we aan in de enorm lange rij. Je mag geen korte broek aan, dus het was ook nog eens bloedheet in onze lange broek. Er waren heel veel toeristen, in tegenstelling tot het mausoleum in Beijing, waar wij ongeveer de enige toeristen waren. Ook was de bewaking hier iets minder streng; je mocht niets meenemen, maar als je dan toch je telefoon mee had, was dat ook weer niet heel erg. Na een half uur in de rij te hebben gestaan, konden we naar binnen. Ook hier moest je doorlopen en mocht je niet stil staan. Het lichaam van Ho Chi Minh ligt hier wel een stuk dichterbij dan het lichaam van Mao, dus je kon het veel beter zien. Het was best een beetje creepy, want er hing een lamp vlak boven zijn gezicht. Hij is gestorven in 1969 en wilde eigenlijk gecremeerd worden, maar Vietnam had hier gewoon schijt aan want zij legden hem tegen zijn zin in een enorm mausoleum. We namen weer een taxi terug en daar trokken we onze zweterige lange broek snel uit. We gingen nog even de stad in, waar we weer aan onze koopverslaving hebben toegegeven… Met tassen vol met souvenirs kwamen we weer terug in het hotel. We namen weer een ijsje bij hetzelfde restaurant als gister, maar deze keer nam Sanne een chocoladecoupe. Er zat alleen niet zoveel chocola in: één bolletje chocoladeijs en dat was het! Verder zaten er rode bonen in (iel), cornflakes en een soort bevroren melk. Was niet echt een succes dus… Emily had een hazelnootmilkshake besteld, maar daar waren ze geloof ik de hazelnoot vergeten, want het smaakte gewoon naar vanille. We gingen snel weer naar het hotel, want we wilden kaartjes kopen voor Jochem Myjer. Helaas is het niet gelukt want het was al binnen 20 minuten uitverkocht… ’s Avonds aten we weer bij La Place en pakten we onze tassen in. De volgende bestemming is Sapa!
Foto's
