Vietnamese Kip - Hollandse Haring
Vietnamese Kip - Hollandse Haring
Eten in Hanoi Vietnam (febr. 2009)
Niet alleen Hanoi is geweldig mooi, maar je kunt er ook heerlijk uit eten gaan. Het ligt er natuurlijk aan waar je dat doet en wat je voorgeschoteld krijgt.
Ons diner was vanavond op straat. Hele kleine krukjes, rondom een eenvoudig kacheltje geplaatst, kopje gele thee er bij, lekker zitten keuvelen over Vietnam. Wat we nog bezoeken wilden. Binnen enkele minuten was ons maaltijd gereed. Kleefrijst, vlees, groenten en een sausje die rook naar Limburgse stinkkaas, maar dan de echte stinkkaas. Ik houd van stinkkaas en dus was deze saus was voor mij geweldig. De krukjes zijn passend voor de Vietnamezen, maar voor de reuzen van Nederlanders, met hun blauwe ogen en grote neuzen, was geen passend krukje te vinden. Met uitgestrekte benen, die bijna bij mijn buurman uitkwamen, nuttigden we met stokjes de maaltijd. Ik nam er een halve gebakken ei bij, die kundig met een huishoudschaar door midden werd geknipt en zo op mijn bordje werd gedeponeerd.
Een maaltijd is ook in Vietnam een sociaal gebeuren. Niet even eten van hap slik door, zoals dat wel in Westerse landen kan gebeuren. We namen heel erg ruim de tijd er voor.
Na nog wat rijstwijn (zeer sterke drank en beslist geen wijn) en wat plaatselijke snacks toe, namen we afscheid van elkaar.
Het was inmiddels heel donker geworden en dus ging ik al wandelend richting mijn hotel, laverend door het drukke verkeer door, alwaar het vriendelijke personeel al op mij stond te wachten.
Er zijn vele illegale eettentjes op straat, die bij een politie-inval binnen enkele minuten door de eigenaar kunnen worden afgebroken. Je kunt er vaak overigens goed en zeer goedkoop eten en het is er erg gezellig.
Voordat ik het hotel inging, zag ik dat er verderop nog meer eettentjes in de straat waren.Ik had tijd over en wilde nog wat wandelen en ik ging richting die andere eettentjes. Honger had ik niet maar was nieuwsgierig naar wat die andere, soms illegale, eettentjes te bieden hadden.
Het was heel druk met etende Vietnamezen. Toen ik langs liep werd ik door een mevrouw geroepen om aan te schuiven. Ik had geen honger vertelde ik haar. Blijkbaar wilde ze laten zien wat ze aan het eten was. Ik kan bijna alles eten en zal in principe nooit weigeren, maar wat deze mevrouw aan het versloberen was, was voor mij niet appetijtelijk genoeg om hiervan te kunnen genieten.Vol trotst toonde de eetster een gekookte kippenpoot in kippenvel, met aan de poot de tenen en nageltjes van de kip in takt. Door middel van het trekken aan een pees, kon ze de tenen van de kip nog laten bewegen. Ik wenste haar eet smakelijk en ging terug naar mijn hotel.
Ach, elk land zijn gewoontes. In Vietnam is dat ondermeer kip zoals hierboven beschreven en wij Nederlanders eten bijvoorbeeld rauwe haring. Ieder zijn meug.
Fred Vorstenbosch 14.11.2009