Quan Lan Island deel 2
Quan Lan Island deel 2
Op de terugweg van de fietstocht gaan we nog even bij een terrasje van locals langs, lekker hangen in een hangmat en 3 dingen proeven die ik nooit eerder gehad heb: Zout mineraalwater (zeer goed tegen uitdroging), een drankje met zwarte bonen met suiker en zuurzoutige lychees. Bij elk restaurantje zie je dit soort producten in grote potten op een tafeltje staan.
Het is inmiddels bloedheet en het is tijd voor een siësta.
Het enige hotel in het hoofddorpje is een echt familiehotel. Iedereen doet zo zijn deel: ma in de keuken, pa regelt het hotel, zoon doet de bediening en zus het winkeltje.
Dit winkeltje verkoopt werkelijk van alles: van bh's tot lucifers. Hier merk je aan dat je ver van de bewoonde wereld bent.
De kamer is heerlijk met een groot balkon rondom, met een prachtig uitzicht over de baai en mooi om even al die vieze kleren te wassen en te drogen na al die regendagen.
We lunchen heerlijk in het hotel, seafood: scampis en inktvis. De gids vraagt of ik de tempel al gezien heb en regelt even een brommer van 1 van z'n vriendjes en samen scheuren we over het eiland naar een oude tempel met uitzicht op zee.
Daarna weer naar de rijstvelden gelopen waar Paul al enige uren aan het fotograferen is: dit is zooo mooi bij avondlicht.
Op de terugweg nog even binnengewipt bij het kleine ziekenhuisje waar ik van harte welkom ben. De zusters zijn erg nieuwsgierig en het wordt weer een echt handen en voeten gesprek, met veel gelach en gebaren.
Teruglopend naar het hotel wordt er gewenkt vanaf een terras voor een huisje waar een hele familie gezellig zit te relaxen. Of ik erbij kom zitten. Ze vragen me de oren van het hoofd en de dochter des huizes die op het vaste land studeert wil graag de emailadressen uitwisselen om de taal te oefenen, dit zijn leuke ontmoetingen!
Bij het hotel stap ik op de fiets om naar de locale beach te gaan van het dorp. Hier is een gezellig samenzijn van de jeugd.
Een meisje zoekt in het zalige water naar bijzondere schelpen en geeft ze aan mij en een jonge vrouw uit Saigon begint een heel gesprek. Dit alles geeft een heel speciaal gevoel bij deze plek.
Terugfietsend is het bijna donker. Ik fiets langs Halong Bay met de haven, de rijstvelden en daarachter de ondergaande zon. Jongens wat is dit mooi!
Quan Lan is echt een onondekt pareltje (zie ook mijn rode ster tip;-).