DEEL 1: De Secret Tour in Da Lat
Vietnam
Azië
WeirdosopWereldreis
DEEL 1: De Secret Tour in Da Lat
7 juni:
Ons vorige blog eindigde met een enorme cliffhanger dus jullie zullen wel benieuwd zijn wat we allemaal gedaan hebben met de Secret Tour in Da Lat! Bereid je voor, want we hebben héél veel gedaan en gezien op slechts één dag. We werden rond 8:00 uur opgehaald bij het hotel en vervolgens haalden we nog een paar andere mensen op bij andere hotels. Uiteindelijk bestond ons groepje uit tien mensen. We reden als eerste naar een krekelboerderij waar duizenden krekels in grote bakken zaten. De krekels worden gebruikt om te eten maar ook om er allerlei producten van te maken (wijn etc.). We kregen een schaaltje krekels met een dipsausje die we konden proeven. Als je er niet bij bedenkt dat het een krekel is, is het niet eens zo vies!
Na de krekelboerderij reden we door naar een markt in een dorpje verderop. Daar legde Mr Roth (de gids) ons eerst van alles uit over de cultuur in Vietnam met betrekking tot winkelen en boodschappen doen. Zo is het bijvoorbeeld altijd duurder om in de ochtend te gaan winkelen. De verkopers willen namelijk aan het einde van de dag graag nog wat verkopen en dan mag het soms zelfs voor de helft van de prijs weg! Ook is het voor mannen heel ongewoon om af te dingen; dan wordt je meteen aangezien als een ladyboy. Mannen betalen daarom altijd meer voor hetzelfde product dan een vrouw. Toen gingen we de markt op. Mr Roth legde van alles uit over verschillende producten en we kregen ook allerlei ‘lekkernijen’ te proeven (wij vonden het alleen niet zo lekker; alles was super zoet). Midden op de markt zagen we ook hoe een kat werd gecastreerd zonder verdoving… Dat was niet zo prettig om te zien, echt heel zielig. Ze lieten zijn ballen vervolgens gewoon op straat liggen.
Na de markt reden we door naar een zijdefabriek. Daar kregen we uitleg over hoe zijde wordt gemaakt: van rups tot enorme klos draad. We mochten ook even in de fabriek kijken, waar het enorm warm en vochtig was. De vrouwen daar staan de hele dag (soms wel 11 uur!) te werken met hun handen in het warme water (dan gaat de draad namelijk makkelijk los van de rups). Het was interessant om te zien, maar ook wel erg om te weten dat die vrouwen daar maar $7 per dag voor krijgen…
Vervolgens reden we naar een grote waterval. Via een smal, modderig paadje klommen we naar beneden voor een beter uitzicht. We werden alleen wel kleddernat van alle spetters… Je kon ook helemaal onder de waterval staan, maar daar werd je natuurlijk helemaal doorweekt van dus wij hebben gewoon van een afstandje staan kijken.
We maakten een korte stop bij een koffieplantage. Vietnam is de twee na grootste koffieproducent ter wereld (na Brazilië)! Veel koffie komt ook uit de omgeving van Da Lat. We reden daarna door naar een dorpje waar we een lunch kregen. Daarna was het tijd om het dorpje in te lopen. In 2004 kwamen er veel toeristen naar dit gebied en zij lokten de lokale bevolking uit om te gaan protesteren. De protesten gingen er heftig aan toe en sindsdien heeft de Vietnamese overheid het voor toeristen verboden om nog naar deze dorpjes te gaan. We mochten daarom absoluut geen foto’s of video’s maken! Mr Roth spreekt het lokale accent van deze regio en daardoor kon hij gemakkelijk communiceren met de bevolking. Veel mensen in het dorpje zijn onwijs bang voor Westerlingen (die zien zij namelijk allemaal als Amerikanen en die hebben natuurlijk niet veel goeds gedaan in Vietnam). Daar kwamen we inderdaad snel achter, want toen Mr Roth aan een oud vrouwtje vroeg of we even binnen mochten komen om met haar te praten werd ze helemaal boos; ze wilde absoluut geen Amerikanen in haar huis hebben! Na een paar keer te zijn afgewezen, mochten we met veel tegenzin toch naar binnen bij het eerste oude vrouwtje. Ze keek nog steeds niet echt blij, maar volgens Mr Roth vond ze het prima. Ze vond het maar raar dat wij in haar ‘vieze, stoffige huisje’ wilden binnenkomen. Het huisje was van hout en stond ook bijna op instorten, maar het was erg interessant om te zien! Er kwamen ondertussen steeds meer vrouwen bij ons zitten, ze vonden het toch wel interessant. Elke keer als Mr Roth een vraag stelde aan één vrouw, begonnen ze gelijk allemaal door elkaar te schreeuwen om het antwoord te geven (ook al was de vraag duidelijk aan één persoon gericht). We leerden over hoe huwelijken hier in zijn werk gaan. Vrouwen moeten namelijk een man kopen. Sterke mannen zijn duurder dan luie, drinkende en rokende mannen. Ze betaalden de familie van de man vaak met sieraden of antieke dingen. De man moest vervolgens als een soort slaaf werken op de boerderij van de vrouw waarmee hij getrouwd was. We kregen een antiek schaaltje te zien dat gebruikt zou kunnen worden om een man te kopen. Het was erg kostbaar en we waren doodsbang dat Mr Roth het zou laten vallen. Voor de grap gooide hij het schaaltje in de lucht en ving hem gelukkig weer op. Alle vrouwtjes kregen bijna een hartverzakking en het schaaltje werd snel bij hem weggehaald. Alle andere kostbare spullen werden ook uit zijn buurt gehaald. Vervolgens kregen we iets te proeven wat ze hier vaak eten. Mr Roth zei dat het gestampte gember was. Dat was het ook, er zat alleen ook nog iets anders doorheen: fijngemalen rat! Het was echt heel smerig… In de volgende blog lees je meer over deze bijzonder dag!
Foto's
