Zijderoute 1

Door: Renie

Geplaatst op Oct 10, 2010

De reis begint na een tussenlanding in Baku (Azerbeidjan) om 18.30 in de hoofdstad van Turkmenistan, Asjchabad, die gelegen is aan de voet van het Kopet Dag gebergte. Het is ongeveer 30 graden(!) en plaatselijke tijd 3 uur later. Asjchabad is een middelgrote industriestad aan de rand van een onmetelijke woestijn. De stad is in 1948 totaal verwoest door een zware aardbeving en in de jaren vijftig helemaal opnieuw opgebouwd in karakteristieke Sovjetstijl met veel wit marmer, rechte straten en keurige huizenblokken. De vorig jaar plotseling overleden alleenheerser Niazow (Turkmenbashi) heeft de hele stad naar zijn idee herbouwd, met als middelpunt een gigantische triomfboog, de Neutraliteitsboog uit 1998. De ‘Arch of Neutrality’ is een 75 meter hoog monument met op de top een standbeeld van Turkmenbashi, de Turkmeense president. Het draait langzaam zodat het ’s ochtends de zon kan begroeten en bij zonsondergang weer afscheid kan nemen van de ‘bron van al het leven.
Nadat we ’s morgens met de groep een excursie hadden gemaakt werd het nu tijd om zelf op pad te gaan. Officiële taxi’s bestaan er niet in Turkmenistan. Je maakt gewoon een gebaar met je hand en iedere willekeurige auto stopt voor je. Voor de eerste keer wel een vreemde gewaarwording om bij een wildvreemde vent in te stappen. Gelukkig waren we met z’n tweeën en kwamen veilig bij het Nationaal Museum aan. Om binnen te komen moesten we eerst ons paspoort laten zien, maar daar kregen we ook wat voor! Een heel museum voor 2 bezoekers! Wederom een groots, pompeus gebouw, maar wel met interessante inhoud. Het Paleis van Turkmenbashi en het parlementsgebouw Majilis zijn ook gemaakt van wit marmer en goudkleurig spiegelend glas.