Ik drink thee in Harran onder een uitspansel van geitenwollen tentdoeken. 'Zwarte tenten' is een verzamelnaam voor de authentieke woestijntenten die van geïmpregneerde geitenwol zijn geweven. Door hun donkere kleur geven ze een intensere schaduw onder het doek.

De bevolking in Harran is in meerderheid Arabisch en nomadisch. Dat is goed te merken aan de (niet-Turkse) sfeer. De voertaal is er ook Arabisch.
In het verleden hebben de Turkse volkeren uitsluitend een nomadisch bestaan geleefd. In tegenstelling tot de meeste Europese landen is het in Turkije voor de nomaden niet verboden om naar vrije wil rond te trekken en gebruik te maken van publieke grond voor hun dieren. Maar nu hebben de laatste overgebleven nomaden het toch moeilijk door het groeiend aantal snelwegen, spoorlijnen, industriële zones. Waardoor zij steeds grotere afstanden moeten afleggen. Dit leerde ik ook uit diverse gesprekken met mensen die van hun nomadenleven afstand hebben gedaan en in de stad zijn gaan leven.

Tip: op Net 5 is de serie "Wereldreizen:Logeren bij een stam" bezig. In zes afleveringen gaan 6 Britse vrouwen een maand lang bij een familie in een primitieve stam leven. In afl.2 van 25 febr j.l. is dit bij een nomadenfamilie in Oost-Anatolië. Het leven van deze mensen wordt daar goed in beeld gebracht.